Wskazując dom

Opinie czytelników

„Pointing Home” Catherine Chandler to autobiograficzny zbiór poezji charakteryzujący się umiejętnie wykonanymi formami metrycznymi, w szczególności centralną sekwencją sonetu zatytułowaną »Madison Street«. Książka porusza tematy tęsknoty za przeszłością i oferuje żywy portret rodzinnego miasta autorki, zawierający zarówno przejmujące, jak i satyryczne elementy. Chociaż zbiór jest w dużej mierze dobrze przyjęty ze względu na swoją przystępność i emocjonalny rezonans, niektóre wiersze, zwłaszcza tłumaczenia, zakłócają ogólną spójność.

⬤ Zręczna i przystępna poezja
⬤ emocjonalny rezonans
⬤ szczegółowe i zapadające w pamięć winiety
⬤ różnorodność form poetyckich
⬤ szczególnie mocna sekwencja sonetów („Madison Street”)
⬤ atrakcyjna dla czytelników z pokolenia Baby Boom lub tych, którzy mają bliskie sąsiedztwo.

Niektóre sekcje, takie jak tłumaczenia hiszpańskich wierszy, wydawały się nie na miejscu i zakłócały płynny nastrój książki; potencjalny nadmiar wierszy w sekwencji „Madison Street”.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Pointing Home

Zawartość książki:

Pointing Home Catherine Chandler oferuje przejmujące spojrzenie wstecz na światy zbyt bogate i bolesne, by o nich zapomnieć. W jego centrum znajduje się wspaniała sonetowa sekwencja "Madison Street", która pamięta i przywraca tętniącą życiem, ale niespokojną społeczność dzielnicy Pensylwanii, która została złapana i przekształcona przez czas.

Poprzez postacie tak dziwacznie autentyczne, jak ci, którzy zamieszkują Spoon River, Chandler śledzi splątane życie "boomersów z zagubionego tysiąclecia" poprzez miłość, smutek i tragedię, jej narracyjny kompas jest równie niezawodny, jak jej metryczna łatwość. Gdzie indziej Chandler spogląda w stronę szerszego świata - świata, w którym rodziny przekraczają kanadyjską granicę pod osłoną nocy, a strzelanina w Sandy Hook przywołuje imiona dzieci, których ćwiczenia z kaczką i osłoną odzwierciedlają lęki, które definiują epokę. Wielowarstwowe tłumaczenia urugwajskich poetów Chandler, jej ostra ekfrastyczna sekwencja na temat obrazów Edwarda Hoppera i jej elegia dla poety Timothy'ego Murphy'ego to tylko kilka skarbów w książce wyróżniającej się formalnym opanowaniem, głęboką empatią i błyskotliwym dowcipem.

Raz po raz Chandler udowadnia, że jest mistrzynią, która zręcznie "analizuje dziką sylabę dlaczego". -Ned Balbo, laureat Poets' Prize, Richard Wilbur Award, Donald Justice Poetry Prize i New Criterion Poetry Prize.