Wschodnia granica: Granice imperium w późnoantycznej i wczesnośredniowiecznej Azji Środkowej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Eastern Frontier: Limits of Empire in Late Antique and Early Medieval Central Asia

Zawartość książki:

Transoxania, Khurasan i Ukharistan - które obejmują dużą część dzisiejszej Azji Środkowej - od dawna były ważną strefą graniczną. W późnym antyku i wczesnym średniowieczu region ten był zarówno wschodnią granicą polityczną dla imperiów perskich i islamskich, jak i granicą kulturową oddzielającą społeczności osiadłych rolników od pasterskich nomadów.

Biorąc pod uwagę jego peryferyjne położenie, historia "wschodniej granicy" w tym okresie była często przedstawiana przez pryzmat ekspansji imperiów. Jednak w tej książce Robert Haug argumentuje za przednowoczesną Azją Środkową z odrębną tożsamością, regionem, który nie jest tylko przestrzenią przejściową lub odległym zakątkiem imperiów, ale własnym bytem historycznym. Z tej lokalnej perspektywy książka zabiera czytelnika na 900-letnią wycieczkę po tym obszarze, od kontroli Sasanidów, przez Umajjadów i Abbasydów, po quasi-niezależne dynastie Tahirydów i Samanidów.

Opierając się na imponującej gamie źródeł literackich, numizmatycznych i archeologicznych, Haug ujawnia wyjątkowe i różnorodne wyzwania, jakie wschodnia granica stanowiła dla imperialnych mocarstw, które starały się zintegrować ten obszar ze swoimi większymi systemami. Jest to niezbędna lektura dla wszystkich naukowców zajmujących się historią wczesnego islamu, Iranu i Azji Środkowej, a także dla tych, którzy interesują się dynamiką regionów przygranicznych.