Ocena:
Książka przedstawia dogłębną eksplorację wiedzy o wróżkach, łącząc relacje historyczne, folklor i osobiste spotkania z wróżkami. Otrzymała pochwały za wciągający styl pisania i dobrze zbadaną treść, ale niektórzy recenzenci zauważyli niespójności w podejściu autora do przesądów i niepotwierdzonych dowodów.
Zalety:Dobrze napisana i wciągająca, z mieszanką relacji historycznych i baśni. Wielu czytelników doceniło dogłębność badań, liryzm prozy i włączenie osobistych doświadczeń z wróżkami. Książka jest również chwalona za jasność i unikanie „bzdur New Age”, dzięki czemu jest dostępna zarówno dla wierzących, jak i sceptyków.
Wady:Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że druga połowa książki zboczyła w stronę przesądów i niezwiązanych ze sobą tematów, co umniejszyło ich przyjemność z lektury. Inni uważali, że indeksy i odniesienia mogą być trudne do naśladowania bez wcześniejszej wiedzy. Pojawiły się również prośby o szersze omówienie wiedzy o wróżkach poza tradycjami celtyckimi.
(na podstawie 23 opinii czytelników)
Fairies: A Dangerous History
Nie daj się zwieść Dzwoneczkowi i jego czarodziejskiemu pyłowi - prawdziwe wróżki były niebezpieczne. Pod koniec XVII wieku wciąż potrafiły przestraszyć ludzi na śmierć.
Nic dziwnego, ponieważ uważano, że pochodzą od Upadłych Aniołów i mają moc niszczenia samego świata. Pomimo ich współczesnego wizerunku jako mglistych towarzyszy zabaw, wróżki sprawiały, że zwykli ludzie uciekali ze swoich domów ze strachu, czcili wróżkowe drzewa i ścieżki, a nawet maltretowali lub zabijali niemowlęta lub dorosłych uważanych za wróżkowych odmieńców. Takie wierzenia, wraz z pewnymi niezwykle szczegółowymi obserwacjami, przetrwały w niektórych miejscach aż do XX wieku.
Często kojarzone z czarami i czarną magią, wróżki były również ściśle związane z doniesieniami o duchach i poltergeistach. W literaturze i sztuce wróżki wciąż zachowały tę nutę niebezpieczeństwa.
Od dzikiej magii Snu nocy letniej, przez mroczny blask Keatsa, nieprawdopodobnie erotyczny wiersz Christiny Rosetti „Goblin Market”, czy obrazy inspirowane snami o opium, amoralna odmienność wróżek biegła ramię w ramię z nowo delikatnymi lub sfeminizowanymi kreacjami wiktoriańskiego świata. W ciągu ostatnich trzydziestu lat trwały związek między wróżkami a naturą był intensywnie wykorzystywany przez eko-wojowników i obrońców przyrody, od Irlandii po Islandię.
Tak zmienne jak same odmieńce, wróżki przekształciły się z czasem jak żadne inne nadprzyrodzone istoty. W tej książce Richard Sugg opowiada historię o tym, jak wróżki przeszły od terroru do Tink.
