Ocena:
Recenzje chwalą książkę jako wszechstronną i przyjemną biografię doktora Johna Dee, podkreślającą jego fascynujące życie i intrygujące relacje, jakie miał w epoce elżbietańskiej. Styl pisania jest łatwy do odczytania i dobrze zbadany, dzięki czemu historia jest przystępna. Niektórzy recenzenci zwracają jednak uwagę, że narracja może być czasami gęsta i powolna, a czytelnik chciałby bardziej bezpośredniego wglądu biograficznego i pomocy wizualnych, takich jak mapy lub zdjęcia.
Zalety:⬤ Wyczerpujący i przyjemny opis życia Johna Dee
⬤ łatwy i płynny styl pisania
⬤ dobrze zbadany
⬤ bogaty kontekst historyczny
⬤ wciągająca eksploracja ekscentrycznego charakteru i relacji Dee
⬤ doskonały do zrozumienia epoki elżbietańskiej i początków magii enochiańskiej.
⬤ Narracja może być gęsta i powolna
⬤ niektóre części wydają się dziwne lub brakuje im bezpośredniego skupienia biograficznego
⬤ pragnienie większej ilości pomocy wizualnych, takich jak mapy lub zdjęcia
⬤ autor czasami próbuje humoru, który nie trafia w sedno.
(na podstawie 44 opinii czytelników)
The Queen's Conjuror
Urzekający portret zaklinacza królowej Elżbiety - wielkiego filozofa, naukowca i maga, doktora Johna Dee (1527-1608) oraz historia renesansowej nauki, która mogłaby stać się kolejnym "Longitude".
John Dee był jednym z najbardziej wpływowych filozofów epoki elżbietańskiej. Bliski powiernik królowej Elżbiety, pomógł wprowadzić matematykę do Anglii, promował ideę matematyki jako podstawy nauki, przewidział wynalezienie teleskopu, sporządził mapę Nowego Świata i stworzył jedną z najwspanialszych bibliotek w Europie. U szczytu sławy Dee miał szansę stać się jednym z największych ludzi renesansu. Zmarł jednak w biedzie i zapomnieniu - jego zbrodnią było paranie się magią.
Oparta na tajnych dziennikach Dee, które szczegółowo opisują jego eksperymenty z okultyzmem, bestsellerowa książka Woolleya to bogata mieszanka elżbietańskich intryg dworskich, nauki, intelektualnych poszukiwań, odkryć i nieszczęść. Opowiada historię epickiej, ale bardzo osobistej walki jednego człowieka o pogodzenie się z podstawową dychotomią epoki naukowej w momencie jej powstania: wyborem między starożytną mądrością a nowoczesną nauką jako ścieżką do prawdy.
