Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 11 głosach.
Oryginalny tytuł:
Impressions That Remained - Memoirs of Ethel Smyth
Zawartość książki:
WRAŻENIA, KTÓRE ZOSTAŁY W PAMIĘCI By ETHEL SMYTH. Pierwotnie opublikowane w 1919 roku. WPROWADZENIE: Kiedy książka Ethel Smyths Impressions That Remained została po raz pierwszy opublikowana w Anglii, wyraziłem opinię, że jest to jedna z pół tuzina najlepszych autobiografii w języku angielskim. To oszacowanie zostało potwierdzone przez niedawne ponowne przeczytanie go w obecnym amerykańskim wydaniu. Istnieje jednak kilka innych książek tej samej autorki równie wartych przeczytania, ponieważ Ethel Smyth była jedną z najbardziej niezwykłych kobiet swojej epoki i cieszę się, że prośba pana Alfreda Knopfa o dostarczenie wstępu do tego nowego wydania daje mi możliwość opowiedzenia amerykańskiej publiczności muzycznej więcej o niej niż jest zawarte w jej pierwszej książce. Można ufać, że autobiografia opowie swoją własną historię. Ale została wydana w 1919 roku i wiele się wydarzyło między tym czasem a śmiercią autorki w 1944 roku. Wspomnienia, poza krótką wzmianką w Epilogu o przyjaciołach lub incydentach z lat bezpośrednio następujących, przenoszą nas tylko do 1892 roku. Pisząc w 1918 roku, jej zakres był z konieczności ograniczony tu i ówdzie przez fakt, że kilka osób, które odegrały znaczącą rolę w jej historii życia, wciąż żyło.
Jedną z nich była była cesarzowa Francji Eug6-nie, z którą była w bliskiej przyjaźni przez ponad ćwierć wieku od 1890 roku, a angielska posiadłość cesarzowej w Farnborough Hill znajdowała się w pobliżu domu Smythów we Frimley i późniejszych rezydencji Ethel. Oczywiście nie byłoby możliwe, aby autor pisał o cesarzowej w jakikolwiek sposób lub z jakąkolwiek swobodą, gdy ta jeszcze żyła. Zmarła w wieku dziewięćdziesięciu pięciu lat w lipcu 1920 roku, mniej więcej rok po opublikowaniu Impresji, a w swojej drugiej książce, Streaks of Life z 1921 roku, Ethel Smyth namalowała jej portret, który jest nie tylko fascynujący sam w sobie, ale ma wartość dla studentów i historyków Drugiego Cesarstwa. Odejście cesarzowej ze sceny sprawiło, że autorka Wstępu mogła pozwolić sobie na kilka zabawnych wspomnień o starej królowej Wiktorii, z którą zetknęła się przez Eug6nie obejmują one bogatą historię, opowiedzianą z bogatym humorem, o strasznym naruszeniu etykiety, którego Ethel była niewinnie winna podczas przyjęcia po kolacji w Balmoral. Na jednym końcu dużego pokoju znajdował się kominek, a przed nim palenisko, na którym, w odległej godności, stała królowa z cesarzową.
Do dwóch dostojnych dam prowadziła aleja złożona z królewskich osobistości ustawionych, jak się później dowiedziałam, w porządku pierwszeństwa, z których najwyższa rangą znajdowała się najbliżej paleniska. Aleja ta, rozszerzając się w kierunku podstawy, stopniowo przechodziła w same damy i dżentelmenów dworu, aż w końcu zatrzymała się w grupie pokojówek skulonych bezwstydnie w wykuszu...
