Wrak pociągu w pudełku po butach

Opinie czytelników

„Shoebox Train Wreck” Johna Mantootha to uznany przez krytyków zbiór opowiadań, które zagłębiają się w ciemną stronę człowieczeństwa, skupiając się na wadliwych postaciach i ich zmaganiach w ponurych okolicznościach. Czytelnicy doceniają wciągającą fabułę Mantootha, bogaty rozwój postaci i głębię emocjonalną, które rezonują długo po przeczytaniu. Pomimo często ponurej tematyki, zbiór oferuje przejmujące refleksje na temat życia i złożoności ludzkich wyborów.

⬤ Doskonała jakość opowiadania historii i pisania.
⬤ Angażujące i wiarygodne postacie, które wzbudzają empatię.
⬤ Każda historia jest mocna i dobrze skonstruowana, bez wypełniaczy.
⬤ Rezonuje emocjonalnie, skłaniając czytelników do refleksji nad trudnymi tematami.
⬤ Urzekające przedstawienie wiejskiego życia i kwestii społecznych.
⬤ Grafika dodaje kolekcji miłego akcentu.
⬤ Styl Mantootha porównywalny do znanych autorów, takich jak Stephen King.

⬤ Wiele historii porusza mroczne, przygnębiające tematy, które mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tematyka jest ciężka i emocjonalnie przytłaczająca.
⬤ Konsekwentna ponurość może sprawić, że trudno będzie ją przeczytać za jednym razem.
⬤ Potencjalny brak tradycyjnych elementów horroru może rozczarować tych, którzy oczekują klasycznych tropów grozy.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Shoebox Train Wreck

Zawartość książki:

Koniec drogi może być nawiedzonym miejscem. Te mieszające gatunki historie rozgrywają się na tle nagłej przemocy i głębokiego żalu, zaludnione przez bohaterów, których ponure okoliczności doprowadzają ich do punktu bez powrotu...

a czasem nawet dalej. Licealna gwiazda lekkoatletyki staje w obliczu zdrady, której nie może uniknąć. Dwójka przyjaciół wyrusza w podróż, by odnaleźć martwego kosmitę ukrytego w brzuchu wieży ciśnień.

Licealista dowiaduje się o buncie w szkolnym autobusie i jest świadkiem tragedii, której szybko nie zapomni. Sześciu ocalałych w podziemnym bunkrze dyskutuje o tym, że apokalipsa może być wymyślną mistyfikacją.

Bracia wybierają się na spacer po ciemnej stronie pola pszenicy i odkrywają, że niektóre więzi są silniejsze niż śmierć. A w tytułowym opowiadaniu były konduktor pociągu musi stawić czoła duchom swojej przeszłości, ucząc się jednocześnie, że to nie zmarli nawiedzają żywych, ale na odwrót.

Te historie, przemierzające bezdroża południa i nie tylko, badają granice smutku i wyobraźni.