Wprowadzenie do studiowania tarota

Opinie czytelników

W recenzjach podkreślono, że książka służy jako przydatne wprowadzenie do nauk hermetycznych, szczególnie dla studentów zachodniej tradycji misteryjnej, koncentrując się na tematach takich jak Tarot, Qabalah, Gematria i Astrologia. Cierpi jednak z powodu poważnych problemów z formatowaniem i drukowaniem, co utrudnia czytanie i podważa jej potencjalną wartość.

⬤ Pouczająca dla studentów zachodniej tradycji misteryjnej
⬤ dobre wprowadzenie do Tarota, Qabali i powiązanych tematów
⬤ uważana za obowiązkową pozycję w studiach duchowych
⬤ pozytywne uznanie dla pism Paula Fostera Case'a.

⬤ Słabe formatowanie
⬤ wiele błędów drukarskich
⬤ uważana za zbyt drogą
⬤ opisywana jako wprowadzająca w błąd co do miejsca w naukach Case'a
⬤ brakuje jej głębi i jakości, które można znaleźć w jego późniejszych pracach.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Introduction to the Study of the Tarot

Zawartość książki:

Paul Foster Case był amerykańskim okultystą z początku XX wieku i autorem licznych książek na temat okultystycznego tarota i Qabali. Być może jego największym wkładem w dziedzinę okultyzmu były lekcje, które napisał dla stowarzyszonych członków Builders of the Adytum.

Wykłady Wiedzy dla wtajemniczonych członków Kapituł B.O.T.A. były równie głębokie, choć ograniczona dystrybucja uczyniła je mniej znanymi. Case wcześnie zainteresował się okultyzmem.

Jeszcze jako dziecko zgłaszał doświadczenia, które dziś nazywane są świadomym śnieniem. Korespondował o tych doświadczeniach z Rudyardem Kiplingiem, który zachęcał go co do słuszności jego paranormalnych poszukiwań.

W 1900 roku Case spotkał okultystę Claude'a Bragdona, podczas gdy obaj występowali na koncercie charytatywnym. Bragdon zapytał Case'a, jakie jest jego zdaniem pochodzenie kart do gry. Po zadaniu pytania w bibliotece ojca, Case odkrył powiązanie z tarotem, zwane "The Game of Man", co zapoczątkowało trwające całe życie studia Case'a nad tarotem i doprowadziło do stworzenia talii tarota B.O.T.A., "poprawionej" wersji kart Rider-Waite.

W latach 1905-1908 (w wieku 20-24 lat) Case zaczął ćwiczyć jogę, a w szczególności pranajamę, na podstawie dostępnych opublikowanych źródeł. Wydaje się, że jego wczesne doświadczenia spowodowały u niego pewne trudności psychiczne i emocjonalne oraz sprawiły, że przez całe życie obawiał się, że tak zwana praktyka "okultystyczna" będzie wykonywana pod odpowiednim przewodnictwem i szkoleniem.