Wprowadzenie do personalizmu

Opinie czytelników

Książka „Wprowadzenie do personalizmu” autorstwa Juana Manuela Burgosa oferuje kompleksowy przegląd filozofii personalistycznej, śledząc jej korzenie i ewolucję przez główne postacie w tej dziedzinie. Proponuje nowe podejście określane mianem współczesnego personalizmu ontologicznego, skoncentrowane na osobie jako centralnym pojęciu w dyskursie filozoficznym.

Szczegółowy przegląd tradycji personalistycznej, opanowanie postaci filozoficznych, wprowadzenie do współczesnego personalizmu ontologicznego, mające zastosowanie do różnych dyscyplin akademickich, korzystne zarówno dla studiów licencjackich, jak i magisterskich, dostępne dla ogółu czytelników.

Książka jest długa, co może zniechęcić niektórych czytelników; może być skomplikowana dla osób niezaznajomionych z dyskursem filozoficznym.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Introduction to Personalism

Zawartość książki:

Wiele napisano o wielkich filozofach personalistycznych XX wieku - w tym o Jacques'u Maritainie i Emmanuelu Mournierze, Martinie Buberze i Emmanuelu Levinasie, Dietrichu von Hildebrandzie i Edycie Stein, Maxie Schelerze i Karolu Wojtyle (późniejszym papieżu Janie Pawle II) - ale niewiele książek omawia ruch personalistyczny jako całość. Wprowadzenie do personalizmu wypełnia tę lukę.

Juan Manuel Burgos pokazuje czytelnikowi, jak filozofia personalistyczna narodziła się w odpowiedzi na tragedie dwóch wojen światowych, Wielkiego Kryzysu i totalitarnych reżimów lat trzydziestych XX wieku. Poprzez rewitalizację koncepcji osoby, szereg myślicieli rozwinął filozofię zarówno zakorzenioną w najlepszej tradycji intelektualnej, jak i zdolną do dialogu ze współczesnymi obawami.

Następnie Burgos zagłębia się w potężne idee ponad dwudziestu myślicieli, którzy przyczynili się do rozwoju personalizmu, w tym Romano Guardiniego, Gabriela Marcela, Xaviera Zubiriego i Michaela Polanyiego. Encyklopedyczna wiedza Burgosa na temat ruchu pozwala na zwięzłe i wszechstronne spojrzenie na każdego z badanych personalistów.

Wprowadzenie do personalizmu kończy się syntezą myśli personalistycznej, łącząc najjaśniejsze spostrzeżenia każdego filozofa personalistycznego w organiczną całość. Burgos argumentuje, że personalizm nie jest eklektyczną mieszanką, ale pełnoprawną szkołą filozoficzną i przedstawia dynamiczną i rygorystyczną ekspozycję kluczowych cech stanowiska personalistycznego.

Nasze czasy naznaczone są licznymi i często sprzecznymi ideami dotyczącymi osoby ludzkiej. Wprowadzenie do personalizmu przedstawia wciągającą wizję antropologiczną zdolną do objęcia przywództwa w debacie na temat sensu ludzkiej egzystencji oraz do zdobycia serc i umysłów dla sprawy godności każdej osoby w XXI wieku i później.