Wprowadzenie do języków indoeuropejskich

Opinie czytelników

Książka jest uważana za dobre wprowadzenie do badania języków indoeuropejskich, odpowiednie dla studentów i ogólnych czytelników zainteresowanych tematem. Chociaż zapewnia przyjazny przegląd i jest dobrze zaprezentowana, brakuje jej szczegółowej wartości referencyjnej dla wyspecjalizowanych naukowców.

Szybka dostawa, interesująca treść, przyjazny dla laika przegląd, dobrze zaprezentowany i odpowiedni dla osób początkujących w językach indoeuropejskich.

Brakuje szczegółowych informacji na temat paradygmatów językowych i porównań, jest to bardziej zbiór esejów niż spójna praca referencyjna i zawiera niekonwencjonalne poglądy na temat struktury języka.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Introduction to the Indo-European Languages

Zawartość książki:

Ten kompleksowy przegląd lingwistyczny grup indoeuropejskich syntetyzuje ogromną ilość informacji zawartych w specjalistycznych podręcznikach poszczególnych grup.

Tekst rozpoczyna się od wprowadzenia do koncepcji indoeuropejskiej rodziny językowej, historii jej odkrycia i technik analizy. Wprowadzenie zawiera również szkic strukturalny Proto-Indo-European, języka macierzystego, z którego wywodzą się inne. Następnie Baldi poświęca rozdział każdej z 11 głównych gałęzi indoeuropejskiego (italskiemu, celtyckiemu, indoirańskiemu, greckiemu, ormiańskiemu, albańskiemu, bałtyckiemu, słowiańskiemu, germańskiemu, tocharskiemu i anatolijskiemu).

Każdy rozdział zawiera zarys zewnętrznej historii danej gałęzi, jej ludów, dialektów i innych istotnych elementów historii. Po tym zarysie następuje szkic strukturalny najważniejszego języka lub języków danej gałęzi (np. staroirlandzki dla celtyckiego, sanskryt i awestański dla indoirańskiego, łacina i osco-umbryjski dla italskiego). Szkic zawiera również fonologię, morfologię i składnię każdego języka. Na końcu znajduje się przykładowy tekst każdego języka zawierający zarówno tłumaczenie interlinearne, jak i swobodne. W tych gałęziach, w których występują szczególne kwestie (np. relacja języka italskiego do celtyckiego i bałtyckiego do słowiańskiego lub problem archaizmu w hetyckim), przedstawiono dodatkowe dyskusje na temat tych zagadnień. Ostatni rozdział Baldiego zawiera krótki zarys "pomniejszych" języków indoeuropejskich, takich jak iliryjski, tracki, raetyczny i frygijski. Dodatkową użyteczność książki zwiększają obszerne bibliografie, aktualna mapa przedstawiająca geograficzne rozmieszczenie języków indoeuropejskich na całym świecie oraz szczegółowy schemat drzewa genealogicznego członków każdej podgrupy w rodzinie języków indoeuropejskich i ich wzajemne powiązania.