W oparciu o ponad dekadę oryginalnych badań archiwalnych, książka ta pokazuje, w jaki sposób pisarstwo podróżnicze w języku urdu dało głos globalnej wyobraźni, która odzwierciedlała ambicje i aspiracje Hindusów i Pakistańczyków, którzy negocjowali swoje miejsce w zmieniającym się świecie XIX i XX wieku.
W tym interdyscyplinarnym studium autor Daniel Majchrowicz śledzi społeczną i literacką historię dziennika podróży w języku urdu od 1840 do 1990 roku w sześciu chronologicznych rozdziałach. W każdym rozdziale autor zastanawia się, w jaki sposób pisarze podróżniczy wykorzystywali ten gatunek, aby nadać znaczenie zmieniającym się realiom społecznym i politycznym swoich kolonialnych i postkolonialnych światów.
Książka szczególnie podkreśla rolę pisarek w tworzeniu globalnej wyobraźni w języku urdu, z naciskiem na podróże po Azji i Afryce.