Wołanie skowronka

Opinie czytelników

Wspomnienia Maury Mulligan, „Call of the Lark”, to wciągająca opowieść o jej życiu w Irlandii w latach 40. i 50. oraz o jej podróży do Stanów Zjednoczonych w ramach znaczącej migracji. Książka przedstawia jej doświadczenia jako imigrantki, czas spędzony jako zakonnica i jej bogate dziedzictwo kulturowe, przeplatając humor i wzruszenie. Opowieść oddaje istotę irlandzkiego życia, postaci i osobistej ewolucji autorki, głęboko rezonując z czytelnikami z różnych środowisk.

Książka jest pięknie napisana, z żywymi opisami i wyrazistymi szczegółami, angażując czytelnika od samego początku. Oferuje bogatą perspektywę kulturową na irlandzkie życie i doświadczenia imigrantów. Wielu czytelników chwali humor, emocjonalną głębię i dobrze skonstruowaną narrację, która skutecznie wykorzystuje retrospekcje. Postacie ożywają, przywołując poczucie rodziny i nostalgii. Może rezonować z osobami pochodzenia irlandzkiego, będąc jednocześnie dostępnym dla szerszej publiczności.

Kilku czytelników uznało ten pamiętnik za mniej atrakcyjny, wyrażając rozczarowanie i poczucie, że nie spełnił ich oczekiwań. Niektórzy zauważyli, że zakończył się zbyt wcześnie, pozostawiając pragnienie większej ilości treści. Opinia mniejszości sugeruje, że może on nie przyciągnąć czytelników tak bardzo, jak inne znane irlandzkie pamiętniki, takie jak „Angela's Ashes”.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Call of the Lark

Zawartość książki:

Call of the Lark autorstwa Maury Mulligan to kronika życia w wiejskiej Irlandii w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku, świadectwo wyzwań związanych z emigracją do Stanów Zjednoczonych oraz portret siły i determinacji jednej kobiety, by stworzyć satysfakcjonujące życie. Historia rozpoczyna się w nowojorskim nowicjacie, gdzie Maura szkoli się na zakonnicę.

Przez okno swojej pamięci zaprasza czytelnika do podzielenia się swoim dzieciństwem na skąpanej w deszczu farmie w hrabstwie Mayo, gdzie kobiety palą gliniane fajki, osioł przynosi darń z torfowiska, a dzieci ślinią kiełki i unikają nauczyciela z laską. W tętniącym życiem Nowym Jorku Maura rozkoszuje się wolnością posiadania pracy i pieniędzy, aby realizować swoją miłość do tańca irlandzkiego. Ale nawet gdy wygrywa konkursy, zdobywa wyróżnienia w pracy i spotyka miłego chłopaka, czuje potrzebę zrobienia czegoś więcej ze swoim życiem.

Podczas lat spędzonych jako zakonnica, autorka doświadcza serii bolesnych strat rodzinnych w tym samym czasie, gdy zaczyna zmagać się z pytaniami o rolę kobiet w Kościele katolickim. Stawia czoła swoim wątpliwościom, zbiera się na odwagę, spogląda w przyszłość i opuszcza klasztor.