Wojownik Apaczów 1860-86

Opinie czytelników

Recenzje wspólnie podkreślają, że książka jest pouczającym i dobrze zbadanym źródłem informacji na temat kultury i historii Apaczów, szczególnie podczas wojen Apaczów. Recenzenci doceniają jej wgląd w mentalność wojowników Apaczów i kontekst historyczny otaczający przywódców i zwiadowców Apaczów. Większość recenzentów wysoko oceniła tę książkę, jednak jeden z nich wyraził rozczarowanie z powodu zbyt małej ilości podanych danych osobowych.

- Pouczający i zwięzły przegląd kultury i historii Apaczów. - Dobrze zbadany z dokładnymi informacjami. - Zapewnia cenny wgląd w sposób myślenia wojowników Apaczów i rolę zwiadowców Apaczów. - Wysokiej jakości tekst i wciągająca treść. - Pozytywne opinie dotyczące prezentacji i użyteczności jako podręcznika.

- Niektórzy czytelnicy oczekiwali bardziej szczegółowych informacji osobistych za tę cenę. - Jeden z recenzentów zauważył, że jest ona nieco krótka w porównaniu do większych, bardziej szczegółowych prac.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Apache Warrior 1860-86

Zawartość książki:

Skupiając się na Apaczach Chiricahua, dowodzonych przez takich słynnych wojowników jak Cochise Mangas Coloradas, Victorio, Nana i Geronimo, książka ta obala mity kryjące się za historią niektórych z przerażających przeciwników armii amerykańskiej w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Wyjaśnia, w jaki sposób ich wychowanie, szkolenie i kultura zapewniły im wyjątkowe warunki do przetrwania w surowym środowisku Nowego Meksyku i Arizony oraz umożliwiły im tak długą walkę z meksykańskimi i amerykańskimi wrogami.

Przez dziesięciolecia legendarni Apacze, tacy jak Victorio i Geronimo, prowadzili opór na pustynnym południowym zachodzie, który przeciwstawiał się sile ognia armii amerykańskiej po wojnie secesyjnej. Wojownik Apaczów przywołuje wiele obrazów: wytrzymałość, nieuchwytną przebiegłość, dzikość i okrucieństwo.

Są to obrazy rozpowszechnione zarówno podczas wojen Apaczów w latach 60-tych do 80-tych XIX wieku, jak i do pewnego stopnia nadal w nie wierzą. Generał George Crook opisał ich jako „ludzkie tygrysy”.