Wojny o Foie Gras: Jak liczący 5000 lat przysmak zainspirował światową kuchnię

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Foie Gras Wars” autorstwa Marka Caro podkreślają jej eksplorację kontrowersyjnego tematu foie gras, szczegółowo opisując obie strony debaty na temat metod jego produkcji, traktowania zwierząt i znaczenia kulturowego, przeplatając ją humorem i osobistymi anegdotami.

Książka jest chwalona za dokładne badania, wciągający styl pisania i wyważoną prezentację zarówno za, jak i przeciw foie gras. Wielu recenzentów zauważyło, że skłoniła ich ona do krytycznego myślenia o produkcji żywności, etyce zwierząt i dynamice kultury kulinarnej. Humor i umiejętność opowiadania historii przez Caro są również podkreślane jako angażujące elementy, które podnoszą wrażenia z lektury.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że graficzne szczegóły produkcji foie gras są niepokojące lub odstręczające, co czyni je mniej odpowiednimi dla osób wrażliwych na kwestie dobrostanu zwierząt. Dodatkowo, kilku recenzentów wspomniało, że książka może czasami wydawać się sucha ze względu na jej wyważone podejście, brak wyraźnych „bohaterów” lub „czarnych charakterów” w debacie, co może pozostawić niektórych czytelników bez wyzwania w ich poglądach.

(na podstawie 37 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Foie Gras Wars: How a 5,000-Year-Old Delicacy Inspired the World's

Zawartość książki:

Ogłaszając, że przestał serwować tuczone wątróbki kaczek i gęsi karmionych na siłę w swojej światowej sławy restauracji, wpływowy szef kuchni Charlie Trotter wrzucił granat do gotującej się walki o jedzenie i wybuchły wojny Foie Gras. Powiedział, że jego moralna rewizja menu miała na celu jedynie podniesienie świadomości, ale co myślał, kiedy zasugerował - reporterowi Chicago Tribune Markowi Caro - że wątroba rywala czterogwiazdkowego szefa kuchni może być zjedzona jako "mały przysmak"? Reakcja na artykuł Caro z pierwszych stron gazet była wybuchowa, gdyż duże rodzinne miasto Trottera postanowiło zakazać spożywania starożytnego przysmaku znanego jako foie gras, podczas gdy międzynarodowa rzesza aktywistów, rolników, szefów kuchni i polityków ścierała się ostro, a czasem gwałtownie, o to, czy tuczenie ptaków w celu uzyskania przepysznych wątróbek jest etycznym rolnictwem czy torturami.

"Weźmy danie o śmiesznej francuskiej nazwie, dodajmy do niego kaczki, a do tego wszystkiego dodajmy sławnych szefów kuchni jedzących nawzajem swoje wątroby i to jest rozrywka" - pisze Caro. Jednak tak absurdalne, jak walka o rozdęte narządy ptactwa wodnego może się wydawać, kontrowersje uderzyły w poważną strunę nawet wśród tych, którzy nigdy nie próbowali tych rzeczy. Relacjonując z pierwszej linii frontu tej namiętnej debaty kulinarnej, Caro bada pytania, których zbyt często unikamy: Jaka jest akceptowalna ilość cierpienia dla zwierzęcia, które trafia na nasz talerz? Czy kaczka, która żyje wygodnie przez dwanaście tygodni, zanim zostanie poddana kilkutygodniowemu okresowemu karmieniu na siłę, jest w gorszej sytuacji niż kurczak brojler z supermarketu, który nigdy nie ujrzy światła dziennego przez sześć do siedmiu tygodni na ziemi? Dlaczego ruch na rzecz praw zwierząt czepia się tak rzadkiej potrawy, skoro o wiele więcej kurczaków, świń i krów jest przetwarzanych na farmach fabrycznych? Z drugiej strony, jak traktowanie innych zwierząt może usprawiedliwiać praktykę karmienia kaczki przez metalową rurkę w gardle?

W swoim nieustępliwym, ale i dobrodusznym dążeniu do jasności, Caro zabiera nas na ulice, gdzie aktywiści używają megafonów, farby w sprayu, Superglue i / lub pozwów sądowych jako swojej broni.

Komnaty rządowe, w których politycy ważą interesy kaczek przeciwko swoim własnym.

Restauracje i nielegalne kluby, w których dania haute cuisine współistnieją z Foie-lipops.

A także amerykańskie i francuskie farmy, których operatorzy utrzymują, że szanują tradycję, a nie znęcają się nad zwierzętami. Czy foie gras może przetrwać 5000 lat? Czy jesteśmy u progu bardziej oświeconej ery jedzenia? Czy obie odpowiedzi mogą być twierdzące? Nasz apetyt wisi na włosku.