Wojny bananowe: interwencja Stanów Zjednoczonych na Karaibach w latach 1898-1934

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „Wojny bananowe” są istotną i wciągającą eksploracją amerykańskich interwencji w Ameryce Środkowej i na Karaibach w latach 1898-1934. Czytelnicy doceniają żywą fabułę i pouczające treści, które rzucają światło na zaniedbany okres w amerykańskiej historii wojskowości i ostrzegają przed powtarzaniem błędów z przeszłości. Pomimo jej mocnych stron, niektórzy recenzenci zauważają brak szerszej dyskusji kontekstowej dotyczącej imperializmu i konkretnych polityk USA.

⬤ Wciągająca i dobrze udokumentowana opowieść
⬤ zapewnia historyczną perspektywę na amerykańskie działania wojskowe
⬤ obejmuje rzadko omawiany rozdział w amerykańskiej historii
⬤ zawiera fascynujące anegdoty i postacie
⬤ polecana czytelnikom zainteresowanym polityką zagraniczną USA i rewolucjami w Ameryce Łacińskiej.

⬤ Brakuje szerszego kontekstu imperializmu i konkretnych polityk USA
⬤ może nie skupiać się wystarczająco na szerszych kwestiach poza osobistymi anegdotami
⬤ niektóre rozdziały są mniej przekonujące niż inne.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Banana Wars: United States Intervention in the Caribbean, 1898-1934

Zawartość książki:

The Banana Wars: United States Intervention in the Caribbean, 1898-1934 oferuje rozległą panoramę tropikalnego imperium Ameryki w epoce dwóch Rooseveltów oraz szczegółową narrację interwencji wojskowej USA na Karaibach i w Meksyku. W tym nowym wydaniu profesor Langley zapewnia zaktualizowane wprowadzenie, umieszczając stypendium w aktualnym kontekście historycznym.

Z perspektywy zaangażowanych Amerykanów imperium wyrzeźbione przez bananowych wojowników było domeną kłótliwych latynoamerykańskich polityków, walczących krajów tropikalnych i bezprawnych społeczeństw, które amerykańskie wojsko zostało wysłane do policji i wychowawców. Zaczynając od doświadczeń kubańskich, Langley analizuje motywy i konsekwencje dwóch okupacji wojskowych oraz wpływ tych interwencji na rzekomo antymilitarystyczny rząd amerykański i jego kolonialnych agentów na Karaibach, amerykańskie wojsko. Langley argumentuje, że rezultatem kubańskich doświadczeń było wzmocnienie poglądu, że Amerykanie nie akceptują przedłużającej się okupacji wojskowej krajów karaibskich.

W Nikaragui i Meksyku w latach 1909-1915, gdzie naciski ekonomiczne i dyplomatyczne nie przyniosły pożądanych rezultatów w Waszyngtonie, amerykańskie wojsko stało się arbitrem politycznym; na Hispanioli bluejackets i marines podjęli się zadania ucywilizowania tropików. Pod koniec lat dwudziestych XX wieku, z imperialnymi siłami złożonymi głównie z marines, amerykańskie wojsko prowadziło ostatnią wojnę bananową w Nikaragui przeciwko przywódcy partyzantki Augusto C. Sandino.

Langley nie tylko opowiada historię tropikalnego imperium Ameryki, ale także przedstawia osobowości tej imperialnej ery, w tym Leonarda Wooda i Freda Funstona z Armii Stanów Zjednoczonych, którzy odcisnęli swoje piętno na Kubie i Vera Cruz; Williama F. Fullama i Williama Banksa Capertona z Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, którzy wykonywali swoje misje przesiąknięte oldschoolowymi przekonaniami o ich roli jako policjantów w nieuporządkowanych miejscach; Smedleya Butlera i L. W. T. Wallera, Sr., U. S. M. C., którzy odcisnęli najtrwalsze piętno na A.