Wojny Apaczów: perspektywa policji

Opinie czytelników

Recenzje książki „Modern Custer: We Know How That Ended!” w przeważającej mierze krytykują autora za jego uproszczoną i błędną analizę historii wojskowości, w szczególności w rysowaniu podobieństw między wojnami Apaczów a współczesnymi konfliktami zbrojnymi. Recenzenci wyrażają obawy dotyczące intelektualnego rygoru autora, głębi zrozumienia i jakości pisania. Konsensus jest w dużej mierze negatywny, sugerując, że książce brakuje spójności i krytycznego wglądu.

Niektórzy recenzenci przyznają, że książka służy jako otwarcie do rozmowy na temat historii wojskowości, nawet jeśli jest wadliwa. Niektórzy doceniają również fakt, że nie jest ona plagiatem, co sugeruje pewien stopień oryginalności.

Książka jest krytykowana za to, że jest słabo napisana, pełna błędów gramatycznych oraz za prezentowanie niespójnych i uproszczonych argumentów. Recenzenci twierdzą, że wykazuje ona brak zrozumienia różnic kulturowych i kontekstu historycznego, wykazuje tendencję do orientalizmu i nie zapewnia racjonalnej i wnikliwej analizy operacji wojskowych. Wielu uważa, że nie jest ona warta swojej ceny, szczególnie biorąc pod uwagę głębię i jakość istniejącej literatury na ten temat.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Apache Wars: A Constabulary Perspective

Zawartość książki:

Lekcje wyciągnięte z wojen z Apaczami w latach 1865-1886, choć pozornie tak przestarzałe jak kawaleria konna, są nadal istotne dla armii amerykańskiej. Rzeczywiście, obecna okupacja Iraku przez armię amerykańską jest niezwykle podobna do okupacji Nowego Meksyku podczas wojen Apaczów.

Nieadekwatność Biura Odbudowy i Pomocy Humanitarnej (ORHA) oraz Tymczasowych Władz Koalicyjnych (CPA) odzwierciedla niezdolność Biura Spraw Indiańskich (BIA) z końca XIX wieku do zapewnienia długoterminowego bezpieczeństwa lub rozwoju społecznego ludności. W rezultacie, podobnie jak na froncie, armia otrzymała szeroki wachlarz zadań bojowych, bezpieczeństwa i budowania narodu, do których nie jest przeszkolona i ma niewystarczające zasoby. Wynikająca z tego niezdolność armii do zapewnienia bezpieczeństwa w Iraku pozwoliła na rozwój szeregu różnych rebelii.

Podobnie, armia graniczna również nie była w stanie prowadzić jednoczesnej walki, bezpieczeństwa i zadań związanych z budowaniem narodu, co doprowadziło do powtarzających się powstań Apaczów. W związku z tym lekcje wyciągnięte z armii granicznej mogą pomóc planistom, którzy dziś zmagają się z podobnymi okolicznościami.

Analiza wojen Apaczów pokazuje, że sukces historycznych operacji sił porządkowych można wytłumaczyć zasadami działania sił porządkowych. Niniejsza monografia dowodzi, że zasady kontrinsurgencji, zaczerpnięte z teorii i doktryny, są niemal identyczne w środowiskach pokonfliktowych z zasadami, które kierują konstabulatami, i że każda z nich może informować o wnioskach na temat drugiej.

W rezultacie, zasady konstabularne mogą wywodzić się z bogactwa teorii i doktryny kontrinsurgencji, aby zrekompensować niedostatek teorii konstabularnej.