Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
War in the Gulf, 1990-91: The Iraq-Kuwait Conflict and Its Implications
Dla większości Amerykanów wojna z Irakiem pozostaje w pamięci jako rozległy moralitet, dramat oferujący gotowych bohaterów i złoczyńców: gniewnego dyktatora w mundurze wojskowym, nieszczęśliwych uchodźców z Kuwejtu z opowieściami o prześladowaniach, dzielnych pilotów z zaawansowanymi technologicznie czarodziejami i buntowniczego amerykańskiego prezydenta, dzwoniącego Churchillianem, gdy rysował linię na piasku. Taka charakterystyka wojny jest jednak bardzo uproszczona, to jednowymiarowy portret, pozbawiony kontekstu i niuansów. W książce War in the Gulf, 1990-91 wybitni badacze Majid Khadduri i Edmund Ghareeb kreślą zupełnie inny obraz, który nadaje portretowi historyczną głębię i ukazuje działania wielu uczestników w nowym i odkrywczym świetle.
Khadduri i Ghareeb oferują znacznie dokładniejszy i bardziej złożony portret konfliktu iracko-kuwejckiego, dostarczając wielu informacji, które wcześniej nie były łatwo dostępne. Dokonali rozróżnienia między różnicami między Irakiem a Kuwejtem w kwestii granic, terytorium i suwerenności a metodą stosowaną przez irackich przywódców w celu rozwiązania tych różnic. Badają na przykład historię stosunków między Irakiem a Kuwejtem, ujawniając, że Kuwejt był kiedyś częścią Basry (w południowym Iraku) podczas rządów osmańskich i stał się odrębnym krajem dopiero pod kontrolą brytyjską (to Brytyjczycy w rzeczywistości wyznaczyli bardzo sporną linię graniczną między Irakiem a Kuwejtem). Khadduri i Ghareeb opisują wiele dekad walki o rozwiązanie kwestii granic, analizując wielokrotne próby mediacji ze strony innych państw arabskich zgodnie z islamskimi tradycjami konsultacji i pokojowego rozwiązywania sporów w ramach wiary. Autorzy pokazują również, w jaki sposób wojna Saddama Husajna z Iranem zaostrzyła napięcia graniczne. Ze względu na trwającą dekadę wojnę Irak bardzo potrzebował dochodów z ropy naftowej, aby spłacić pożyczki wojenne i odbudować się, ale Kuwejt upierał się przy pompowaniu znacznie przekraczającym kwoty OPEC, obniżając ceny i kosztując Irak miliardy dolarów przychodów. Książka ujawnia, w jaki sposób Kuwejt odrzucił arabskie próby mediacji w tym starciu o ceny ropy, a także długotrwały spór graniczny, udaremniając wysiłki zmierzające do rozwiązania tego kryzysu środkami pokojowymi.
W jednej ze szczególnie interesujących części, książka analizuje rozmowy dyplomatyczne prowadzone wczesnym latem 1990 roku, zarówno między różnymi krajami arabskimi (w szczególności Irakiem, Arabią Saudyjską, Egiptem i Kuwejtem), jak i z Saddamem Husajnem i Stanami Zjednoczonymi (pokazują, jak wiadomości z Waszyngtonu i wizyta delegacji kongresowej pod przewodnictwem senatora Dole'a przekonały irackich przywódców, że będą mogli rozwiązać swoje problemy z Kuwejtem bez ingerencji z zewnątrz). Khadduri i Ghareeb przenoszą nas do teraźniejszości, badając wojnę i jej następstwa, od powstań przeciwko Bagdadowi, przez trwające sankcje ONZ, po niedawne odejścia z wewnętrznego kręgu Saddama.
Wojna w Zatoce to wyważona, otwierająca oczy relacja z jednego z najważniejszych wydarzeń ostatnich lat. Koryguje zachodnie poglądy większości sprawozdawców, wyjaśniając stan umysłu uczestników, jak nikt wcześniej tego nie zrobił, i zmuszając nas do ponownego przeanalizowania takich pytań, jak to, kto był odpowiedzialny za konflikt i co mogłoby się wydarzyć, gdyby Stany Zjednoczone nie interweniowały tak szybko.
