Wojna prezydentów: Sześciu amerykańskich prezydentów i dzieląca ich wojna secesyjna

Opinie czytelników

Recenzje książki Chrisa DeRose'a zapewniają kompleksowe spojrzenie na to, jak pięciu byłych prezydentów przed Lincolnem przyczyniło się do wojny secesyjnej, badając ich różne role i perspektywy w tym burzliwym okresie w historii Ameryki. Większość recenzentów docenia unikalny punkt widzenia książki, rzucając światło na mniej znane postacie, analizując ich wpływ na Lincolna i wojnę, pomimo mieszanych komentarzy na temat stylu pisania i organizacji.

⬤ Wciągający i czytelny styl pisania, który utrzymuje zainteresowanie nawet przy złożonych tematach.
⬤ Unikalne spojrzenie na rolę byłych prezydentów podczas wojny secesyjnej, oferujące świeże spojrzenie na często pomijane postacie historyczne.
⬤ Dobrze zbadany z licznymi cytatami, faktami i anegdotami, które dodają głębi narracji.
⬤ Przyciągnie uwagę zwłaszcza tych, którzy interesują się historią wojny secesyjnej i amerykańską historią polityczną.
⬤ Zapewnia cenny kontekst dla prezydentury Lincolna i wyzwań, przed którymi stanął.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za słabo zorganizowaną i trudną do śledzenia, z chaotycznym przepływem z powodu krótkich rozdziałów.
⬤ Krytyka dotycząca błędów redakcyjnych, w tym nieścisłości historycznych i literówek, szczególnie w wydaniu Kindle.
⬤ Niektórzy recenzenci zauważyli, że początkowe rozdziały wydawały się przeciągnięte lub że nie skupiono się wystarczająco na samym Lincolnie.
⬤ Niektórzy stwierdzili, że tekst jest gęsty lub suchy, a w niektórych fragmentach brakuje emocji.

(na podstawie 128 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Presidents' War: Six American Presidents and the Civil War That Divided Them

Zawartość książki:

Po raz pierwszy czytelnicy doświadczą najpoważniejszego kryzysu w Ameryce oczami pięciu byłych prezydentów, którzy go przeżyli. Autor i historyk Chris DeRose jest kronikarzem najbardziej epickiego w historii prezydenckiego Royal Rumble, którego kulminacją był wielofrontowy wysiłek przeciwko reelekcji Lincolna, ale nie wcześniej:

John Tyler zaangażował się w dyplomację wahadłową między prezydentem Buchananem a nowym rządem Konfederacji. Przewodniczył Konwencji Pokojowej z 1861 roku, ostatniej wielkiej nadziei na polityczne rozwiązanie kryzysu. Gdy ta zawiodła, Tyler dołączył do Konwencji Secesyjnej Wirginii, zagłosował za opuszczeniem Unii i wygrał wybory do Kongresu Konfederacji.

Van Buren, który planował odmówić Lincolnowi prezydentury, wspierał go w jego wysiłkach po Fort Sumter i udaremnił próbę podważenia Lincolna przez Franklina Pierce'a na spotkaniu byłych prezydentów.

Millard Fillmore gościł Lincolna i Mary Todd w drodze do Waszyngtonu, początkowo wspierał wysiłki wojenne, oferował krytyczne rady, aby utrzymać Wielką Brytanię na dystans, ale zwrócił się przeciwko Lincolnowi w sprawie emancypacji.

Franklin Pierce, o którym mówiło się jako o kandydacie Demokratów w 1860 i '64 roku, był otwarcie wrogi Lincolnowi i wspierał Południe, był szczerym krytykiem Lincolna, zwłaszcza w kwestii swobód obywatelskich. Po Vicksburgu, kiedy napadnięto na dom Jeffersona Davisa, ujawniono tajną korespondencję między Pierce'em a prezydentem Konfederacji.

James Buchanan, który opuścił urząd, gdy siedem stanów oderwało się od Unii, zaangażował się w gorączkową próbę usprawiedliwienia swojej administracji, częściowo wiążąc się z Lincolnem i wspierając wojnę, argumentując, że jego następca po prostu kontynuował jego politykę. To, w jaki sposób Abraham Lincoln walczył ze swoimi poprzednikami, aby zachować Unię, a później położyć kres niewolnictwu, jest ekscytującą opowieścią o wojnie toczonej na najwyższym szczeblu władzy.