Ocena:
„Wojna, pokój i brak oporu” Guya Hershbergera to kompleksowe badanie braku oporu jako fundamentalnej doktryny chrześcijańskiej, głównie z perspektywy mennonitów. Bada biblijne podstawy, historyczne konteksty i współczesne implikacje chrześcijańskiego pacyfizmu. Chociaż książka ta dostarcza dogłębnych i wnikliwych argumentów za brakiem oporu, odzwierciedla ona przestarzały punkt widzenia i nie w pełni angażuje się w nowsze wydarzenia związane z działaniami wojennymi i zmianami społecznymi.
Zalety:⬤ Dogłębna i oparta na Biblii eksploracja niestawiania oporu jako chrześcijańskiej cnoty.
⬤ Doskonała egzegeza i kontekst historyczny, szczególnie w odniesieniu do wczesnego chrześcijaństwa i tradycji anabaptystów.
⬤ Porusza szeroki zakres kwestii związanych z brakiem oporu, w tym stosunki rasowe i kwestie pracownicze.
⬤ Mocne i użyteczne obalenie błędnych przekonań na temat pacyfizmu, szczególnie w odniesieniu do postaci takich jak Gandhi.
⬤ Wyczerpujący dodatek ze wspierającymi Pismami Świętymi i historycznymi wyznaniami.
⬤ Niektóre treści wydają się przestarzałe i mogą nie współgrać z nowoczesnymi czytelnikami stojącymi w obliczu współczesnych realiów wojennych.
⬤ Skupia się prawie wyłącznie na mennonickiej perspektywie, ograniczając szersze chrześcijańskie zaangażowanie.
⬤ Niektóre rozdziały mogą wydawać się długie lub przeciągane, wymagając raczej poważnego studiowania niż swobodnej lektury.
⬤ Kliniczny ton ze względu na strukturę obfitującą w przypisy, co sprawia, że miejscami czyta się ją jak podręcznik.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
War, Peace, and Nonresistance: A Classic Statement of a Mennonite Peace Position in Faith and Practice
Guy Hershberger wniósł znaczący wkład w rozwój teologii pokoju w (Starym) Kościele Mennonitów. Być może największą zasługą tej książki jest jasne wyjaśnienie wielowiekowej doktryny niestawiania oporu, tak jak rozumieli ją mennonici w połowie XIX wieku.
Chociaż brak oporu był utrzymywany jako doktryna od wczesnych dni anabaptyzmu w XVI wieku, Hershberger pomógł rozszerzyć tę koncepcję. Wiele nowych pomysłów, które przedstawił Hershberger, dotyczyło społecznych implikacji braku oporu. Zwłaszcza gdy mennonici asymilowali się ze społeczeństwem, ich sąsiedzi zadawali im pytania dotyczące odpowiedzialności społecznej.
W czasie, gdy Hershberger pisał ten tom, brak oporu i nonkonformizm były ze sobą ściśle powiązane. Razem tworzyły dwa główne wyróżniki Kościoła mennonickiego w połowie wieku.
W miarę jak brak oporu i nonkonformizm schodziły na dalszy plan, ich miejsce zajmowały pokój i sprawiedliwość. Dziś mówi się o pokoju i sprawiedliwości jako o podstawowym wyróżniku Kościoła mennonickiego. W przeciwieństwie do doktryn niestawiania oporu i nonkonformizmu, które opierały się na specyficznej logice biblijnej, pokój i sprawiedliwość mogą być reklamowane jako ideały nawet przez grupy świeckie. W tym duchu jasne określenie przez Hershbergera różnic między biblijnym brakiem oporu a liberalnym pacyfizmem będzie szczególnie interesujące dla współczesnych czytelników.
Przekonania o pokoju wydają się dziwnie nie na miejscu w świecie, w którym dyktatorzy rządzą żelazną pięścią, a terroryści zabijają niewinne życia w pogoni za sprawą. Możemy dziękować Bogu, że Hershberger połączył swój głos z innymi wiernymi przywódcami, którzy wskazywali lepszą drogę. Obyśmy i my byli szafarzami charyzmatu pokoju, który Jezus przekazał swoim uczniom.
Więcej na temat życia i myśli Guya F. Hershbergera można znaleźć w artykule Wojna, pokój i sumienie społeczne: Guy F. Hershberger i etyka mennonitów.
Sprawdź także te klasyki Hershbergera:
Kościół mennonitów w czasie II wojny światowej.
Droga krzyżowa w relacjach międzyludzkich.