Wojna Picassa: Jak sztuka nowoczesna dotarła do Ameryki

Opinie czytelników

Książka „Picasso's War” autorstwa Hugh Eakina śledzi przeniesienie sztuki nowoczesnej z Europy do Ameryki, koncentrując się na wysiłkach zmierzających do wprowadzenia i zaakceptowania sztuki nowoczesnej w Ameryce, szczególnie dzięki staraniom kolekcjonerów i postaci takich jak John Quinn i Alfred Barr. Zapewnia szczegółową narrację na temat ewolucji gustów artystycznych, zmagań współczesnych artystów i powstania Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku.

Dobrze napisana i wciągająca, z krótkimi rozdziałami, które utrzymują dobry przepływ narracji. Jest pouczająca i oferuje wgląd w świat sztuki, dzięki czemu jest dostępna dla szerszego grona odbiorców, nawet tych bez doświadczenia w historii sztuki. Wielu czytelników uznało ją za porywającą i gorąco ją polecało, zwracając uwagę na jej potencjał do wzbudzenia ciekawości na temat współczesnych artystów, takich jak Picasso.

Niektórzy recenzenci uważali, że tytuł jest mylący, ponieważ książka koncentruje się bardziej na handlarzach dzieł sztuki i szerszym kontekście akceptacji sztuki współczesnej, a nie tylko na Picassie. Pojawiły się opinie, że brakowało w niej wystarczającej analizy tego, dlaczego amerykańska publiczność początkowo odrzuciła sztukę nowoczesną. Niektórzy uznali ją za nużącą i zasugerowali, że mogłaby skorzystać z bardziej kreatywnego pisania i edycji.

(na podstawie 45 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Picasso's War: How Modern Art Came to America

Zawartość książki:

Wciągająca opowieść o tym, jak sprzeczne ambicje i siła talentu sprawiły, że Ameryka stała się kulturalnym centrum świata - a Picasso najsłynniejszym żyjącym artystą - w cieniu II wojny światowej.

"(Eakin) opanował ten materiał.... Książka szybuje." -- The New York Times Book Review (Editors' Choice)

JEDNA Z NAJLEPSZYCH KSIĄŻEK ROKU: Vanity Fair, The New York Times Book Review, The New Yorker

W styczniu 1939 roku Pablo Picasso był znany w Europie, ale przez wielu w Stanach Zjednoczonych pogardzany. Rok później Amerykanie w całym kraju pragnęli zobaczyć jego sztukę. W jaki sposób kontrowersyjny lider paryskiej awangardy przebił się do serca amerykańskiej kultury?

Odpowiedź zaczyna się pokolenie wcześniej, kiedy renegat, amerykański prawnik irlandzkiego pochodzenia John Quinn postanowił stworzyć największą istniejącą kolekcję obrazów Picassa. Jego marzenie o muzeum, które mogłoby je pomieścić, umarło wraz z nim, dopóki nie zostało ponownie odkryte przez Alfreda H. Barra, Jr., wizjonera kultury, który w wieku dwudziestu siedmiu lat został dyrektorem nowego nowojorskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej.

Wspólny cel Barra i Quinna został udaremniony w nadchodzących latach - przez powszechną wrogość, kryzys, paryskie intrygi i samego Picassa. Potrzeba było kampanii Hitlera przeciwko Żydom i sztuce nowoczesnej oraz napiętego sojuszu Barra z Paulem Rosenbergiem, prześladowanym dealerem Picassa, aby najważniejsze obrazy Picassa opuściły Europę. Zorganizowana w cieniu wojny, przełomowa wystawa Picasso: Forty Years of His Art zapoczątkowała Picassa w Ameryce, zdefiniowała MoMA, jakie znamy, i przeniosła uwagę świata sztuki z Paryża do Nowego Jorku.

Wojna Picassa to nigdy wcześniej nieopowiedziana historia o tym, jak jedna wystawa, trwająca dekadę, nieodwracalnie zmieniła amerykański gust, a tym samym uratowała dziesiątki najtrwalszych dzieł sztuki XX wieku przed nazistami. Dzięki zręcznemu połączeniu nowych badań naukowych i żywej opowieści, Hugh Eakin pokazuje, jak dwóch mężczyzn i ich obsesja na punkcie Picassa na zawsze zmieniły świat sztuki.