Wojna Nimo, wojna Emmy: feministyczny sens wojny w Iraku

Opinie czytelników

Książka przedstawia feministyczne spojrzenie na wojnę w Iraku, analizując doświadczenia i role kobiet po obu stronach konfliktu. Otwiera oczy czytelników na często pomijane narracje, szczególnie te dotyczące irackich kobiet. Wiele recenzji chwali głębię i wnikliwość książki, podczas gdy niektóre wspominają o powtarzalności i trudnym doświadczeniu czytelniczym.

⬤ Poruszająca i otwierająca oczy treść
⬤ dostarcza cennej feministycznej analizy
⬤ szczegółowe relacje z doświadczeń kobiet podczas wojny
⬤ wnikliwe zarówno dla edukacji, jak i osobistego zrozumienia
⬤ dobrze zbadane i przyczynia się do feministycznej nauki.

⬤ Czasami powtarzalna i nudna
⬤ może być bolesną i emocjonalną lekturą
⬤ jeden z recenzentów zgłosił otrzymanie książki w złym stanie pomimo zamówienia nowej.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Nimo's War, Emma's War: Making Feminist Sense of the Iraq War

Zawartość książki:

Nimo, Maha, Safah, Shatha, Emma, Danielle, Kim, Charlene. W książce, która po raz kolejny łączy jej charakterystyczny talent do uchwycenia tekstury codziennego życia z bystrymi spostrzeżeniami politycznymi, Cynthia Enloe uważnie przygląda się życiu ośmiu zwykłych kobiet, czterech Irakijek i czterech Amerykanek, podczas wojny w Iraku.

Enloe przedstawia między innymi właścicielkę salonu piękności w Bagdadzie, nastoletnią dziewczynę, która przeżyła masakrę, wybraną członkinię parlamentu, młodą żonę sierżanta armii i afroamerykańską żołnierkę. Każdy rozdział zaczyna się od szczegółowego spojrzenia na doświadczenia jednej kobiety i rozszerza się w olśniewające badanie większego płótna wojennych wymiarów płci.

Ukazując ukryte i nieoczekiwane teatry działań - prostytucję, napaść seksualną, małżeństwo, politykę etniczną, seksistowską gospodarkę - historie te są genialnym wstępem do otwierającej oczy eksploracji rzeczywistych przyczyn, kosztów i długofalowych konsekwencji wojny. To wyjątkowe porównanie różnorodnych i złożonych doświadczeń amerykańskich i irackich kobiet rzuca mocne światło na różne realia, które razem nazywamy, być może zbyt łatwo, „wojną w Iraku”.