Wojna Nelli Last: pamiętniki gospodyni domowej z czasów drugiej wojny światowej, 49

Opinie czytelników

Dziennik Nelli Last oferuje żywy, osobisty opis życia na froncie domowym w Wielkiej Brytanii podczas II wojny światowej. Dzięki jej szczeremu i refleksyjnemu pisaniu czytelnicy zyskują wgląd w wyzwania stojące przed cywilami, zwłaszcza kobietami, podczas wojny, a także w małe chwile odporności i ducha wspólnoty. Dziennik podkreśla ewolucję Nelli od represjonowanej gospodyni domowej do bardziej niezależnej i pewnej siebie kobiety.

Książka zapewnia unikalną pierwszoosobową perspektywę codziennego życia podczas II wojny światowej, wypełnioną bogatymi szczegółami i emocjami. Czytelnicy chwalą opisowy styl pisania Nelli, jej szczerość i głębię rozwoju postaci. Jest chwalona za autentyczność, wzruszające momenty i sposób, w jaki oddaje psychologiczny i społeczny wpływ wojny. Wielu czytelników uznało książkę za wciągającą i osobliwie uzależniającą, co często prowadziło ich do poszukiwania kolejnych tomów.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że brakuje fragmentów pamiętnika Nelli, co może pozostawić luki w narracji. Podczas gdy wielu chwaliło skupienie się na zwykłym życiu, kilku wspomniało, że może brakować emocji dla tych, którzy szukają bardziej ekscytujących lub dramatycznych historii. Dodatkowo, kilka osób uznało przyziemne szczegóły wojennego życia za mniej interesujące.

(na podstawie 162 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Nella Last's War: The Second World War Diaries of Housewife, 49

Zawartość książki:

We wrześniu 1939 r.

gospodyni domowa i matka Nella Last rozpoczęła prowadzenie dziennika, którego wpisy, dzięki swojej regularności, długości i jakości, stworzyły zapis II wojny światowej, który jest potężny, fascynujący i wyjątkowy. Kiedy wybuchła wojna, młodszy syn Nelli wstąpił do wojska, podczas gdy reszta rodziny próbowała przystosować się do życia w cywilu.

Pisząc każdego dnia dla projektu Mass Observation, Nella, gospodyni domowa w średnim wieku ze zbombardowanego miasta Barrow, pokazuje, co naprawdę czuli ludzie w tym czasie. Był to okres, w którym skończyła 50 lat, widziała, jak jej dzieci opuszczają dom, i dokonała przeglądu swojego życia i małżeństwa - które ostatecznie porównuje do niewolnictwa. Jej rosnąca pewność siebie w wyniku pracy wojennej sprawia, że jest to poruszające (choć często komiczne) świadectwo, które, obejmujące seks, śmierć i strach przed inwazją, zapewnia nową, nieglamourowaną, kobiecą perspektywę na lata wojny.

"Oprócz bycia matką, uwielbiałam pisać książki". 8 października 1939.