Wody Kronosa

Opinie czytelników

The Waters of Kronos to nostalgiczna i prowokująca do myślenia eksploracja tematów związanych z dzieciństwem, stratą oraz wpływem kryzysów środowiskowych i rozwojowych. Podczas gdy wielu czytelników docenia liryczny styl i sugestywne opisy, opinie na temat fabuły i rozwoju postaci są mieszane.

⬤ Piękna i poetycka proza
⬤ emocjonalnie rezonująca i odnosząca się do współczesnych kryzysów środowiskowych
⬤ nostalgiczne tematy
⬤ eksploruje koncepcję powrotu do korzeni
⬤ dobrze oceniany styl pisania
⬤ niektórzy czytelnicy uważają ją za zapadającą w pamięć i głęboko wzruszającą.

⬤ Powolne tempo i brak akcji
⬤ niektóre postacie są słabo rozwinięte
⬤ niejasna fabuła, która sprawia, że zakończenie wydaje się nierozwiązane
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za zagmatwaną
⬤ mieszane reakcje na ogólną satysfakcję z historii
⬤ niektórzy uważali, że się wlecze i jest stratą czasu.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Waters of Kronos

Zawartość książki:

Od czasu swojej pierwszej publikacji w 1960 roku, The Waters of Kronos Conrada Richtera wywołało ożywioną debatę na temat tego, w jakim stopniu jego opowieść o spóźnionym powrocie do scen z dzieciństwa odzwierciedlała kluczowe wydarzenia z życia samego Richtera. Jak powszechnie wiadomo, Richter spędził kilka lat na południowym zachodzie, gdzie zebrał materiał do swojej pierwszej udanej książki, Early Americans and Other Stories, ale w 1933 roku wrócił do swojego rodzinnego miasta, Pine Grove w Pensylwanii.

John Donner, główny bohater The Waters of Kronos, przemierza podobną trasę z zachodu na wschód, choć odkrywa, że jego rodzinny dom i rodzinne miasto zostały zatopione pod głębokimi wodami jeziora powstałego w wyniku budowy zapory hydroelektrycznej. Gdy Richter opowiada o wysiłkach swojego alter ego, by ocalić swoją przeszłość, wykracza poza pół-autobiografię, by zaoferować to, co powszechnie uznaje się za jego najbardziej nawiedzające refleksje na temat siły rodzinnej historii, kruchości ludzkiej pamięci i roli sztuki w kształtowaniu wspólnotowego etosu.

David McCullough, laureat Nagrody Pulitzera, poznał i zaprzyjaźnił się z Richterem w latach 60. i nazwał go amerykańskim mistrzem, chwaląc The Waters of Kronos jako jego najpiękniejszą książkę.