Wnuczki Holokaustu: Nigdy nie zapominając o tym, czego nie doświadczyły

Opinie czytelników

Książka bada międzypokoleniowe przekazywanie traumy związanej z Holokaustem, koncentrując się na doświadczeniach trzeciego pokolenia wnuczek ocalałych. Oferuje osobiste narracje, które głęboko łączą się z czytelnikami, szczególnie tymi o podobnej historii rodzinnej, i przedstawia wnikliwą analizę tego, jak trauma wpływa na relacje i indywidualną tożsamość między pokoleniami.

⬤ Głęboko powiązane historie, które łączą się z czytelnikami, zwłaszcza tymi, którzy cenią sobie historię swojej rodziny.
⬤ Dobrze zbadana, z jasną i przystępną narracją.
⬤ Oferuje świeże spojrzenie na międzypokoleniowy wpływ traumy, który jest często pomijany.
⬤ Wciągająca i prowokująca do myślenia, co sprawia, że nie można oderwać od niej wzroku.
⬤ Zapewnia profesjonalną, ale osobistą relację poprzez psychoanalityczne wywiady.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za ciężką emocjonalnie i potrzebowali powolnego przetwarzania treści.
⬤ Zniuansowana dyskusja na temat traumy może być trudna do zrozumienia dla osób niezaznajomionych z tematem.
⬤ Pewna krytyka może pojawić się w związku z brakiem szerokiej analizy statystycznej, skupiając się zamiast tego na anegdotycznych dowodach.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Granddaughters of the Holocaust: Never Forgetting What They Didn't Experience

Zawartość książki:

„Wnuczki Holokaustu: Never Forgetting What They Didn't Experience” bada międzypokoleniowe przekazywanie traumy wnuczkom ocalałych z Holokaustu. Chociaż członkowie tego pokolenia nie doświadczyli bezpośrednio okropności Holokaustu, wchłonęli doświadczenia zarówno swoich rodziców, jak i dziadków.

Dziesięć kobiet wzięło udział w psychoanalitycznych wywiadach dotyczących ich dziedziczenia wiedzy i pamięci o Holokauście oraz ich reakcji na to dziedzictwo. Kobiety te dostarczyły zaskakujących dowodów na ucieleśnienie pozostałości Holokaustu w sposobie, w jaki podchodziły do codziennych zadań związanych z życiem i byciem.

Wynikające z tego narracje ujawniły, że często niewypowiedziane, niewypowiedziane wydarzenia są nieuchronnie przekazywane i odciskane na kolejnych pokoleniach. Wnuczki nadal konfrontują się i leczą ból traumy, której nigdy nie doświadczyły.