Włócznia: Mandela i rewolucjoniści

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Spear: Mandela and the Revolutionaries

Zawartość książki:

Odkrywcza i ostateczna relacja o tym, jak Nelson Mandela i jego rówieśnicy doprowadzili RPA na skraj rewolucji przeciwko najbardziej niesławnemu rasistowskiemu reżimowi powojennego XX wieku.

Spear: Mandela i rewolucjoniści ożywia krótki okres rewolucji, w którym Nelson Mandela i jego towarzysze walczyli z apartheidem nie tylko słowami, ale także przemocą.

Po policyjnych strzelaninach w Sharpeville w 1960 roku, Mandela i jego towarzysze z masowego ruchu oporu Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC) i Partii Komunistycznej byli pionierami w użyciu siły i utworzyli Umkhonto we Sizwe (MK), czyli Włócznię Narodu. MK, oparta na cywilach milicja, gromadziła broń i prowadziła wojnę sabotażową przeciwko państwu za pomocą bomb rurowych, koktajli Mołotowa i dynamitu. W odpowiedzi państwo uchwaliło drakońskie prawa, zmilitaryzowało policję i uwięziło swoich wrogów bez procesu.

Opierając się na kilkuset osobistych relacjach, z których większość jest niepublikowana, Paul Landau śledzi sojuszników - i przeciwników - Mandeli w komunistycznych, panafrykanistycznych, liberalnych i innych grupach zaangażowanych w eskalację oporu u boku ANC. Po schwytaniu Mandeli, Kongres Panafrykański planował zainicjować przemoc uliczną, a MK zorganizował Operację Mayibuye, powstanie, które miało być prowadzone przez wyszkolonych komandosów. Państwo pokrzyżowało te plany, a następnie uwięziło, wygnało, torturowało i zamordowało rewolucjonistów. Rozpoczęła się era apartheidu.

Spear zmienia nasze rozumienie Mandeli, koncentrując się na tym intensywnym, ale stosunkowo zaniedbanym okresie eskalacji ruchu przeciwko apartheidowi. Książka Landaua nie jest biografią, ani historią milicji czy armii; jest to raczej porywająca opowieść o zwykłych cywilach debatujących i działających razem w ekstremalnych sytuacjach. Kontekstualizując działania Mandeli i MK w kontekście zmian antykolonialnych i czarnego marksizmu we wczesnych latach sześćdziesiątych, Spear odnosi się również do dzisiejszych ponadnarodowych protestów antyrasistowskich i ogólnoświatowej walki z uciskiem.