Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
The Right Thing to Do
Wydana w 50. rocznicę uchwalenia przełomowej ustawy o równości płci Title IX, "The Right Thing to Do" jest zarówno kroniką rozwoju międzyuczelnianej lekkoatletyki kobiet w Stanach Zjednoczonych, jak i biografią jednej z liderek ruchu, Kit Saunders-Nordeen, pierwszej dyrektor lekkoatletyki kobiet na Uniwersytecie Wisconsin i wiceprezes Stowarzyszenia Międzyuczelnianej Lekkoatletyki dla Kobiet (AIAW).
Kiedy Kit przybyła do kampusu w Madison na studia magisterskie w 1964 roku, lekkoatletyka dla kobiet była aktywnie zniechęcana. Wieloletnia dyrektorka wychowania fizycznego kobiet na UW-Madison, Blanche Trilling, była narodowym głosem opowiadającym się za uczestnictwem, ale nigdy rywalizacją, dla kobiet w college'u.
W ciągu następnej dekady Kit zmieniła serca i umysły, ustanawiając tętniący życiem program sportowy dla kobiet na UW. Wymagało to trochę wysiłku. Fundusze na podróże i stroje były tak ograniczone, że zawodniczki sprzedawały choinki i wykonywały dorywcze prace, aby pomóc.
Przejście Tytułu IX w 1972 r. - wymagające od uniwersytetów otrzymujących fundusze federalne, aby nie dyskryminowały ze względu na płeć - zapewniło impuls. Kit została mianowana pierwszym dyrektorem ds. międzyuczelnianej lekkoatletyki kobiet na UW w 1974 roku, co oznaczało przyznanie kobietom statusu zawodniczek. Tytuł IX nie był jednak panaceum. W 1979 roku, siedem lat po wejściu w życie ustawy, żeńska drużyna UW słynnie przebrała się przed biurem dyrektora sportowego Elroya Hirscha, ponieważ nadal nie miała szatni.
Niedługo później, gdy programy dla kobiet nadal się rozwijały, NCAA - ignorując przez lata lekkoatletykę kobiet - postanowiła uzurpować sobie prawo do AIAW, co doprowadziło do zaciętej bitwy.
Na tym tle administracyjnych zmagań i intryg, młode sportsmenki błyszczały. UW wyprodukował gwiazdy takie jak Carie Graves (załoga) i Cindy Bremser (bieżnia), zdobywając wczesne mistrzostwa kraju w załodze i biegach przełajowych. Opinia publiczna to zauważyła. W 1990 roku mecz siatkówki kobiet w Madison przyciągnął prawie 11 000 fanów.
Kit Saunders-Nordeen oglądała ten mecz z trybun ze łzami w oczach. Jej historia, wraz z szerszą narracją kobiet sportowców międzyuczelnianych odmawiających odmowy i triumfujących, poruszy każdego czytelnika, któremu zależy na sporcie i fair play - na boisku i poza nim.
Jak pisze w przedmowie do książki Judy Sweet, pierwsza kobieta-prezes NCAA, która jako studentka była mentorką Kit w Madison: "Musimy pozostać czujni i zapewnić, że nasze córki mają takie same możliwości i wsparcie jak nasi synowie".
