Ocena:

Książka jest chwalona za dogłębne zbadanie ładu korporacyjnego i jego powiązań z polityką, co czyni ją niezbędną lekturą dla profesjonalistów zajmujących się zarządzaniem i zaawansowanych studentów pokrewnych dziedzin. Zauważono jednak również, że złożoność książki wymaga znacznego doświadczenia w różnych naukach społecznych, co może ograniczać jej dostępność dla ogółu czytelników.
Zalety:Wnikliwa analiza powiązań ładu korporacyjnego z polityką, niezbędna lektura dla profesjonalistów zajmujących się zarządzaniem, podkreśla znaczenie demokratycznego ładu korporacyjnego i jego wpływu na społeczeństwo.
Wady:Złożony język i koncepcje wymagające zaawansowanego zrozumienia wielu nauk społecznych (takich jak ekonomia, filozofia, nauki polityczne, socjologia i statystyka) mogą sprawić, że książka będzie niedostępna dla wielu czytelników.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Political Power and Corporate Control: The New Global Politics of Corporate Governance
Dlaczego ład korporacyjny - o którym głośno było przy okazji upadku firm Enron, WorldCom i Parmalat - różni się tak drastycznie na całym świecie? Ta książka wyjaśnia, w jaki sposób polityka kształtuje ład korporacyjny - w jaki sposób menedżerowie, akcjonariusze i pracownicy walczą o przewagę w ustalaniu zasad, według których spółki są zarządzane i dla kogo są zarządzane. Łączy w sobie jasny model teoretyczny tej politycznej interakcji z danymi statystycznymi z trzydziestu dziewięciu krajów Europy, Azji, Afryki oraz Ameryki Północnej i Południowej oraz szczegółowymi opisami przypadków krajowych.
Książka ta znacznie różni się od większości opracowań, wyjaśniając różnice w ochronie akcjonariuszy mniejszościowych i koncentracji własności w poszczególnych krajach w kategoriach interakcji preferencji ekonomicznych i instytucji politycznych. Analizuje ona w szczególności kluczową rolę planów emerytalnych i pośredników finansowych w kształtowaniu preferencji politycznych dla różnych zasad ładu korporacyjnego. Badane kraje dzielą się na dwie odrębne grupy: rozproszone udziały inwestorów zewnętrznych, którzy wybierają radę nadzorczą monitorującą menedżerów, oraz skoncentrowane udziały inwestorów wewnętrznych, którzy bezpośrednio monitorują menedżerów.
Analizując koalicje polityczne, które tworzą się między zarządem, właścicielami i pracownikami, autorzy stwierdzają, że niektóre koalicje sprzyjają polityce promującej rozproszony akcjonariat, podczas gdy inne koalicje prowadzą do polityki zorientowanej na blokowanie. Instytucje polityczne wpływają na prawdopodobieństwo pokonania jednej koalicji przez drugą.