Władcy wojny i katastrofa na Gallipoli: Jak zglobalizowany handel doprowadził Wielką Brytanię do najgorszej porażki w pierwszej wojnie światowej

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółową analizę motywacji ekonomicznych stojących za kampanią Gallipoli podczas I wojny światowej, podkreślając znaczenie importu pszenicy dla Wielkiej Brytanii. Krytykuje powszechne przekonanie, że kampania była wyłącznie inicjatywą wojskową kierowaną przez Churchilla i bada, w jaki sposób presja ekonomiczna wpłynęła na decyzje strategiczne. Podczas gdy niektórzy recenzenci uznali spostrzeżenia ekonomiczne za pouczające, inni skrytykowali autora za przedstawienie tego, co uznali za oczywisty punkt.

⬤ Zapewnia nowe spojrzenie na kampanię Gallipoli, podkreślając ekonomiczne motywacje stojące za decyzjami wojskowymi.
⬤ Dobrze zbadana dzięki nowym materiałom archiwalnym, które rzucają światło na proces podejmowania decyzji.
⬤ Wciągająca i czytelna, dzięki czemu złożone tematy są dostępne dla szerszego grona odbiorców.
⬤ Wyciąga ważne wnioski na temat wzajemnego oddziaływania strategii ekonomicznych i wojskowych w procesie decyzyjnym.

⬤ Niektórzy recenzenci uważali, że motywacje ekonomiczne były już dobrze znane, a poruszone kwestie nie były przełomowe.
⬤ Niektóre części książki mogą być zbyt zawiłe lub gęste dla niektórych czytelników.
⬤ Krytyka dotyczy przedstawienia decyzji jako „skazanej na porażkę” bez uwzględnienia możliwego sukcesu kampanii.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The War Lords and the Gallipoli Disaster: How Globalized Trade Led Britain to Its Worst Defeat of the First World War

Zawartość książki:

Otwierająca oczy interpretacja niesławnej kampanii Gallipoli, która osadza ją w kontekście globalnego handlu.

Na początku 1915 r. brytyjski rząd nakazał Królewskiej Marynarce Wojennej sforsowanie Cieśniny Dardanele - najsilniej bronionej drogi wodnej na świecie. Po tym, jak marynarce wojennej nie udało się przełamać tureckiej obrony, brytyjskie i sojusznicze siły lądowe przypuściły szturm na półwysep Gallipoli, ale nie były w stanie opuścić plaż. W ciągu roku alianci przerzucili setki tysięcy posiłków, ale bezskutecznie. Kampania Gallipoli przeszła do historii jako jedna z największych klęsk w historii wojen.

Poprzednie prace koncentrowały się na bitwach i próbowały wyjaśnić przyczyny brytyjskiej porażki, zazwyczaj koncentrując się na pierwszym lordzie Admiralicji Winstonie Churchillu. W tej śmiałej nowej relacji Nicholas Lambert oferuje pierwsze w pełni zbadane wyjaśnienie, dlaczego premier Henry Asquith i wszyscy jego starsi doradcy - Lordowie Wojny - zarządzili ataki w pierwszej kolejności, wbrew większości profesjonalnych opinii wojskowych. Obnażając manipulacje historycznymi zapisami przez osoby zaangażowane w rozpoczęcie kampanii, Lambert pokazuje, że pierwotne cele były raczej polityczno-ekonomiczne niż wojskowe: nie chodziło o zmniejszenie presji na froncie zachodnim, ale o zareagowanie na skutki masowych zakłóceń w międzynarodowym handlu zbożem spowodowanych wojną. Na początku 1915 r. cena pszenicy rosła tak szybko, że Wielka Brytania, największy importer pszenicy na świecie, obawiała się zamieszek na rynku chleba. W międzyczasie Rosja, największy eksporter pszenicy na świecie i Wielka Brytania.

Sojusznik na wschodzie stanął w obliczu załamania finansowego. Lambert udowadnia, że Lordowie Wojny autoryzowali ataki w Dardanelach, aby otworzyć cieśniny na przepływ rosyjskiej pszenicy, dążąc do obniżenia cen zboża na rynku globalnym, a jednocześnie do wyeliminowania potrzeby ogromnych brytyjskich pożyczek na wsparcie rosyjskiego wysiłku wojennego.

Starannie rekonstruując perspektywy poszczególnych Lordów Wojny, książka ta oferuje otwierające oczy studium przypadku strategicznego kształtowania polityki pod presją w zglobalizowanej gospodarce światowej.