Władcy tajemnicy: Elita bezpieczeństwa narodowego i amerykańska wojna w ukryciu

Opinie czytelników

Książka spotkała się z różnymi reakcjami czytelników, z których niektórzy chwalą jej wgląd w aparat wojskowy i bezpieczeństwa, podczas gdy inni krytykują ją za słabą logikę i brak głębi. Pomimo kilku wciągających fragmentów, wielu uznało ją za nudną lub rozczarowującą.

Początkowo wciągająca, zapewnia dobry opis operacji wojskowych / bezpieczeństwa, oferuje ważny wgląd w kwestię oficjalnej tajemnicy i zawiera cenne epigrafy rozdziałów. Niektórzy czytelnicy uznali ją za fascynującą i niezbędną krytykę tajemnicy rządowej.

Wielu czytelników uznało ją za rozczarowującą ze względu na słabą logikę i niepoparte dowodami twierdzenia. Niektórzy uznali ją za nudną i przeciągniętą, z nieistotnymi dyskusjami i powtarzającymi się tematami. Krytycy zauważyli również brak głębi i nowego spojrzenia na poruszane tematy.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lords of Secrecy: The National Security Elite and America's Stealth Warfare

Zawartość książki:

Tajemnica państwowa jest coraz częściej wykorzystywana jako wyjaśnienie kurczenia się publicznej dyskusji wokół kwestii bezpieczeństwa narodowego. Fraza „to tajne” jest coraz częściej używana nie w celu ochrony tajemnic państwowych przed prawowitymi wrogami, ale raczej w celu stłumienia publicznego dyskursu na temat bezpieczeństwa narodowego.

Waszyngton jest dziś skłonny postrzegać tajność jako wygodne lekarstwo na wiele swoich problemów. Jednak zbyt często problemy te nie są wyzwaniami dla bezpieczeństwa narodowego, ale wiążą się z zakłopotaniem postaci politycznych, ujawnieniem złego zarządzania, niekompetencji i korupcji, a nawet jawnej przestępczości. Aby kwestie bezpieczeństwa narodowego mogły zostać uwzględnione w demokratycznych rozważaniach, opinia publiczna musi mieć dostęp do podstawowych faktów, które leżą u ich podstaw.

Im bardziej fakty te znikają pod płaszczem tajemnicy państwowej, tym mniej miejsca pozostaje na proces demokratyczny i tym bardziej obrady wpadają w ręce w dużej mierze niewybieralnych elit bezpieczeństwa narodowego. Wyjście z tej sytuacji wymaga od nas bardziej krytycznego i systematycznego myślenia o tajemnicy i jej roli w demokratycznym państwie.