Ocena:
Książka „Lords of the Atlas” autorstwa Gavina Maxwella przedstawia szczegółowy opis powstania i upadku rodziny Glaoui w Maroku w XX wieku, badając tematy bogactwa, władzy i wpływu kolonializmu. Czytelnicy uważają książkę za fascynującą i bogatą w szczegóły historyczne, choć niektórzy krytykują ją za poleganie w dużej mierze na cytatach i brak spójnej narracji.
Zalety:⬤ Bogate w szczegóły historyczne opisy Maroka i rodziny Glaoui.
⬤ Humorystyczny i wciągający styl pisania, który zapewnia przyjemną lekturę.
⬤ Pięknie ilustrowana zarówno historycznymi, jak i współczesnymi zdjęciami.
⬤ Zapewnia wgląd w kulturowe i polityczne zawiłości Maroka.
⬤ Pomocna w zrozumieniu historii Maroka w kontekście jednej znaczącej rodziny.
⬤ Czasami zbytnio opiera się na cytatach z innych źródeł zamiast na własnej narracji autora.
⬤ Sporadyczne zamieszanie spowodowane zawiłymi szczegółami i licznymi nazwiskami i datami.
⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że jest słabo sprawdzony z licznymi literówkami.
⬤ Brak skupienia na współczesnym Maroku, co prowadzi do niepełnego zrozumienia współczesnego kontekstu.
⬤ Mieszane opinie na temat dokładności i integralności narracji, przy czym niektórzy uważają ją za zlepek faktów i fikcji.
(na podstawie 41 opinii czytelników)
Lords of the Atlas: The Rise and Fall of the House of Glaoua 1893-1956
Rozgrywający się w średniowiecznym Marrakeszu i majestatycznych kasbach w górach Atlasu Wysokiego, Lords of the Atlas opowiada niezwykłą historię Madani i T'hami el Glaoui, braci watażków, którzy na początku XX wieku stworzyli feudalne lenno w południowym Maroku.
Poddani francuskiej administracji kolonialnej, łączyli w sobie agresję gangsterów z bogactwem dziedzicznych indyjskich książąt i rządzili z mieszaniną ekstrawagancji i terroru. Po powrocie z koronacji królowej Elżbiety II w 1953 roku, T'hami nakazał zamontować na bramach odcięte głowy swoich wrogów.
Jednak w 1956 r., gdy Francuzi opuścili Maroko, reżim Glaoua upadł jak talia kart.
