Opinie czytelników
Podsumowanie:„Entering Fire” Rikki Ducornet jest chwalona za unikalny styl narracji, głębokie tematy i emocjonalną głębię. Powieść eksploruje złożone ludzkie emocje i dylematy moralne poprzez przeplatające się losy bohaterów, łącząc humor z mrocznymi tematami. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że choć Ducornet jest znaczącą pisarką, pozostaje nieco pomijana i może jeszcze nie osiągnąć wyżyn wielkich postaci literackich.
Zalety:Unikalny styl narracji, zręczna obsługa złożonych tematów, bogata i soczysta proza, łączy humor z głębszymi eksploracjami ludzkiej natury, emocjonalną głębią i znaczącymi łukami postaci.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że Ducornet jest wciąż niedoceniany i być może nie osiągnął statusu wielkich pisarzy. Kilka przykładów humoru nie zawsze trafia w sedno.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Entering Fire
Zawartość książki:
Ta zaskakująca i błyskotliwie komiczna powieść opowiada historie dwóch mężczyzn: ojca i jego wyobcowanego syna. Lamprias de Bergerac jest łagodnym mistykiem i botanikiem-amatorem, który spędza swoje lata w średnim wieku w erotycznej utopii głęboko w amazońskiej dżungli, zbierając okazy rzadkich orchidei i ostatecznie odnajdując Cuclę, młodą i wolną tubylczą kobietę, która stała się miłością jego życia. Tymczasem jego obłąkany syn Septimus jest wychowywany przez matkę w przedwojennej Europie, kipiąc nienawiścią do ojca, który go porzucił. Dochodzi do władzy w okupowanej przez nazistów Francji, gdzie popada w obłęd w obsesyjnej pogoni za czystością rasową.
Rikki Ducornet ma dar łączenia przerażającego z zabawnym, realistycznego z fantastycznym. Poprzez szalenie pomysłową narrację, Entering Fire analizuje źródła faszystowskiej mentalności w narodach i, potencjalnie, we wszystkich ludziach.
"Lingwistycznie wybuchowe i społecznie istotne, (jej) prace są solidnym dowodem na to, że Rikki Ducornet jest jedną z najbardziej interesujących pisarek w okolicy.... Żyjemy w epoce intelektualnego i emocjonalnego głodu, która jest w dużej mierze pozbawiona duchowości, cyniczna wobec zmian społecznych i oderwana od świata przyrody. Potrzebujemy pisarzy, którzy spojrzą na te trudne kwestie w wyrafinowany sposób. Ducornet to zrobił. Jest zwierciadłem naszego najgłębszego ja. I oddaje nam nas samych - zrozpaczonych, pełnych nadziei, aktywnych, kontemplujących, złamanych, ale przetrwałych, zabawnych, czasem nawet szczęśliwych, a zawsze całych... Złoczyńcy Ducornet mają najlepsze wersy... wystarczy pomyśleć o Hitlerze, PolPocie czy którymkolwiek z naszych tyranów, by wiedzieć, że postacie Ducornet są... z życia wzięte." - The Nation.
"Wchodząc w ogień wykazuje się radośnie makabryczną śmiałością i wyobraźnią zarówno żywą, jak i dziwaczną".
"Wchodząc w ogień jest o metaforycznych i potencjalnie złych właściwościach języka; jest o pochodzeniu i motywach tworzenia mitów. To powieść pomysłów (często dziwnych pomysłów), która jest podtrzymywana przez genialne pisarstwo." - London Sunday Times.
"Daleko od bycia eskapistyczną fantazją, Wchodząc w ogień podejmuje niektóre z największych problemów XX wieku.... Pod względem mocy, pomysłowości i werbalnej gęstości jest to najlepsza lektura, na jaką natknąłem się od dłuższego czasu".
"Dramatycznie piękny pisarz komiksowy, który zszywa zdania tak, jakby Proust wszedł w spółkę z Lennym Bruce'em".
"... pełna wyobraźni i nieokiełznana fantazja." - Le Monde.
"... wyobraźnia i styl równie porywający, co druzgocący." -- Lire
"Niepodobna do niczego, co kiedykolwiek czytałeś." - L'Express
Rikki Ducornet ma dar łączenia przerażającego z zabawnym, realistycznego z fantastycznym. Poprzez szalenie pomysłową narrację, Wchodząc w ogień analizuje źródła faszystowskiej mentalności w narodach i, potencjalnie, we wszystkich ludziach.
