
Visualizing Loss in Latin America: Biopolitics, Waste, and the Urban Environment
Wizualizacja utraty w Ameryce Łacińskiej angażuje się w zróżnicowany korpus materiałów tekstowych, wizualnych i kulturowych o specyficznych przecięciach ze światem przyrody, argumentując, że latynoamerykańska produkcja literacka i kulturowa wykracza poza ekokrytykę jako teoretyczne ramy analizy.
Gisela Heffes stawia następujące kluczowe pytanie: W jaki sposób skonstruować konceptualny aparat teoretyczny, aby odnieść się do kwestii wartości, znaczenia, tradycji, perspektywy i języka, który wnosi znaczący wkład w myślenie o środowisku i który jest nieodłączną częścią Ameryki Łacińskiej? Książka zwraca uwagę na nierówności ekologiczne i ustanawia biopolityczną, opartą na etyce lekturę latynoamerykańskiej sztuki, filmu i literatury, która działa na przecięciu środowiska zbudowanego i środowisk miejskich. Heffes sugeruje, że estetyczna praxis, która wyłania się w Ameryce Łacińskiej, jest przesiąknięta retoryką marnotrawstwa - istotną cechą, która w przeważającej mierze ją definiuje.