Wraz z przeprowadzką do Berlina w latach 1807/1808, Friedrich Schleiermacher ugruntował swoją pozycję zawodową i prywatną w sferze wpływów swojego przyszłego życia. Stał się odnoszącym sukcesy kaznodzieją i wykładowcą uniwersyteckim, brał aktywny udział w życiu społecznym i intelektualnym wschodzącej pruskiej metropolii, zarówno pod względem akademickim, jak i artystycznym, i odegrał aktywną rolę w pruskim procesie reform. W szczególności odcisnął swoje piętno na reformie edukacji i kościoła.
Artykuły zamieszczone w niniejszym tomie rekonstruują akademickie, polityczne i osobiste środowisko Schleiermachera w pruskim procesie reform.
Z drugiej strony przyjmują systematyczną perspektywę filozoficznych, teologicznych i filologicznych projektów Schleiermachera, które towarzyszyły i teoretycznie uzasadniały proces reform.
Analiza roli Schleiermachera w pruskim procesie reform, przeprowadzona przez różne dyscypliny, czerpie również z wcześniej niepublikowanych materiałów i manuskryptów oraz dochodzi do zaskakujących perspektyw i ocen.
