Wisenheimer: Dzieciństwo przedmiotem debaty

Opinie czytelników

Pamiętnik Marka Oppenheimera, „Wisenheimer”, jest kroniką jego doświadczeń jako werbalnego cudownego dziecka, które znajduje ukojenie i ekspresję poprzez debatę. Jest to humorystyczna i refleksyjna narracja, która szczegółowo opisuje jego podróż od odmieńca z dzieciństwa do uznanego debatanta, podkreślając wyzwania związane z dorastaniem z wyjątkowymi talentami. Podczas gdy niektórzy czytelnicy docenili wnikliwe anegdoty i humor, inni uważali, że pisaniu brakowało płynności i głębi, szczególnie w przedstawianiu krajobrazu debaty, co doprowadziło do mieszanych recenzji.

Książka jest dobrze napisana z żywą historią i humorem, zapewniając zrozumiałą podróż dla tych, którzy czuli się jak outsiderzy. Oferuje cenny wgląd w świat debat i oddaje zawiłości rozwoju osobistego oraz piękno języka. Wielu czytelników uznało anegdoty za wciągające, a szczerość autora za godną pochwały.

Niektórzy czytelnicy krytykowali styl pisania jako przesadzony i pozbawiony płynności, przez co trudno było pozostać zaangażowanym. Pojawiły się obawy, czy książka jest odpowiednia dla młodszych odbiorców ze względu na odniesienia do picia i kontaktów seksualnych. Ponadto niektórzy uważali, że obraz debaty w szkole średniej był wąski i nie odzwierciedlał dokładnie szerszych doświadczeń związanych z debatą, co prowadziło do rozczarowania.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wisenheimer: A Childhood Subject to Debate

Zawartość książki:

CZY KIEDYKOLWIEK SPOTKAŁEŚ DZIECKO, KTÓRE MÓWIŁO JAK DOROSŁY?

Kto znał wielkie słowa i wiedział, jak ich używać? Był czarodziejem czy nieznośnym cwaniakiem, a może jednym i drugim? Mark Oppenheimer był właśnie takim chłopcem, a jego talent językowy był zarówno przekleństwem, jak i błogosławieństwem. W przeciwieństwie do matematycznych czy muzycznych cudów, nie miał innego sposobu na zaprezentowanie swoich wyjątkowych umiejętności, jak tylko mówić jak miniaturowy dorosły - sztuczka, którą niektórzy uważali za imponującą, ale inni za irytującą. Sfrustrowany i odizolowany Oppenheimer wykorzystywał swoje moce do złych celów - stał się wisenheimerem - odpychając rówieśników i nauczycieli, wykonując żartobliwe telefony i gorzej. Ale kiedy dostał się do szkoły średniej, Oppenheimer odkrył ujście dla swojej gadatliwości: zespół debat.

Ten inteligentny, zabawny pamiętnik nie tylko ujawnia dziwną, fascynującą subkulturę, ale oferuje szerszą dyskusję na temat blasku i mocy (w tym uzdrawiającej mocy) języka oraz społecznych i rozwojowych zagrożeń związanych z byciem utalentowanym dzieckiem. Podróż Oppenheimera od samotności do spełnienia daje fascynujące spojrzenie na niezwykłą subkulturę światowej klasy debat licealnych i na moc języka, która zmienia życie.