Winny niewinny

Opinie czytelników

Recenzje książki Shannon Adamcik podkreślają złożoną narrację wyrażającą głębokie emocje związane z morderstwem Cassie Jo Stoddart i procesami jej syna, Torey'a Adamcika. Wielu recenzentów postrzega próby Shannon zapewnienia o niewinności jej syna jako formę zaprzeczenia, a niektórzy uważają, że niesprawiedliwie zrzuca winę na innych zaangażowanych w sprawę.

Książka opisywana jest jako wciągająca lektura, zapewniająca wgląd w perspektywę matki i zawiłości wymiaru sprawiedliwości. Kilku recenzentów stwierdziło, że pisarstwo Shannon jest wciągające, a jej emocjonalna podróż poruszająca. Książka stawia ważne pytania dotyczące winy, niewinności i odpowiedzialności osób znajdujących się na miejscu zbrodni.

Wielu krytyków twierdzi, że książka odzwierciedla skrajne zaprzeczenie ze strony autorki dotyczące winy jej syna, sugerując, że nie uznaje ona dowodów i nie obwinia odpowiednio swojego syna. Czytelnicy zauważyli znaczne uprzedzenia i tendencję do zrzucania krytyki na innych, w tym rodzinę ofiary, system prawny i różne postacie zaangażowane w sprawę.

(na podstawie 166 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Guilty Innocent

Zawartość książki:

To prawdziwa historia i nikt nie opowie jej lepiej niż ludzie, którzy ją przeżyli. Dziennikarz kryminalny może przyjrzeć się szczegółom sprawy, ale nie może powiedzieć, jak to jest przeżyć. Ja mogę i to zrobiłem. Korzystałem ze stenogramów przedprocesowych i procesowych, kopii raportów policyjnych, raportów z sekcji zwłok i DNA oraz nagrań DVD wszystkich dowodów w sprawie. Przeprowadziłem mnóstwo badań. Ale co ważniejsze, prowadzę czytelników krok po kroku przez to, jak to jest, gdy twój 16-letni syn jest oskarżony o morderstwo pierwszego stopnia.

Wszystkie szanse są przeciwko niemu.

A jego obrona jest w rękach prawników, którym nie można w pełni ufać. Szesnastoletnia Cassie Jo Stoddard zgodziła się opiekować domem krewnych w weekend 22 września 2006 roku. Było to coś, co nastolatka robiła już wcześniej... ale tym razem coś poszło nie tak. Kiedy rodzina wróciła do domu pod koniec weekendu, znaleźli Cassie leżącą na podłodze w salonie, brutalnie zadźganą na śmierć. Detektywi skupili się na dwóch kolegach z klasy Cassie, którzy odwiedzili ją w noc, kiedy została zamordowana: Torey Adamcik i Brian Draper. Początkowo obaj chłopcy zaprzeczali jakiejkolwiek wiedzy o zbrodni, ale po dwóch oddzielnych przesłuchaniach Brian Draper opowiedział detektywom mrożącą krew w żyłach historię morderstwa rodem z horroru. Obaj chłopcy zostali natychmiast aresztowani i odkryto szokującą kasetę wideo, która zdawała się przedstawiać dwóch nastolatków nie tylko planujących morderstwo z zimną krwią, ale także celebrujących je. Oburzenie społeczności było silne i natychmiastowe. Opinia publiczna domagała się sprawiedliwości. Ale czy wideo było rzeczywiście tym, czym się wydawało: zimnokrwistym dokumentem, który szczegółowo opisywał plan morderstwa Cassie.

A może coś zupełnie innego? Czy ktokolwiek zdoła odkryć prawdę na czas i przekonać ławę przysięgłych, że czasami rzeczy nie zawsze są tym, czym się wydają? Narratorką książki "Winny niewinny" jest Shannon Adamcik, matka Torey'a, jednego z oskarżonych chłopców. Zabiera czytelników za kulisy procesu, w którym prokuratorom bardziej zależało na opinii publicznej niż na prawdzie, obrońcy, którzy nigdy nie prowadzili sprawy o morderstwo, byli ponad ich siły, a życie młodego chłopca wisiało na włosku. Moje doświadczenie jako matki, aż do momentu aresztowania syna, było błogosławione. Mój mąż i ja mieliśmy trójkę pięknych dzieci. Byli zdrowymi, mądrymi, odpowiedzialnymi i troskliwymi ludźmi. Nie wpadły w sidła narkotyków czy alkoholu. Były dobrymi uczniami. Mieli dobrych przyjaciół. Zawsze byłam pisarką, więc pomysł napisania tej książki przyszedł mi naturalnie. Zacząłem z tego prostego powodu, że przeżyłem tę straszliwą próbę i potrzebowałem kogoś, komu mógłbym się zwierzyć. Ale ponowne przeżywanie najbardziej bolesnej części mojego życia było niezwykle trudne. Ostatecznie jedynym powodem, dla którego byłem w stanie wytrwać, było moje głębokie przekonanie, że ta historia jest ważna i musi zostać opowiedziana. ---.