Windykacja praw kobiety (Wisehouse Classics - oryginalne wydanie z 1792 r.)

Opinie czytelników

Recenzje książki Mary Wollstonecraft „A Vindication of the Rights of Woman” oferują zróżnicowaną perspektywę, podkreślając jej znaczenie w myśli feministycznej, jednocześnie wskazując na wyzwania związane z jej stylem i podejściem. Wielu czytelników docenia argumenty Wollstonecraft na rzecz edukacji i praw kobiet, charakteryzując ją jako myślącą przyszłościowo filozofkę swoich czasów. Pojawiają się jednak krytyczne uwagi dotyczące jej stylu pisania, gadatliwości, wąskiego ukierunkowania i postrzeganego antykobiecego sentymentu w niektórych interpretacjach.

⬤ Wnikliwe badanie praw kobiet i edukacji
⬤ poetycki i wciągający styl pisania
⬤ ważna historyczna praca feministyczna
⬤ zachęca czytelników do refleksji nad statusem kobiet w społeczeństwie
⬤ łączy przeszłe kwestie ze współczesnymi.

⬤ Trudny i rozwlekły styl pisania
⬤ wąskie skupienie się na kobietach z klasy wyższej
⬤ niektórzy czytelnicy uważają jej poglądy za antykobiece lub hipokrytyczne
⬤ niektóre dyskusje na temat języka i kontekstu historycznego stanowią wyzwanie
⬤ zgłaszane problemy z rozmiarem druku i formatowaniem.

(na podstawie 179 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Vindication of the Rights of Woman (Wisehouse Classics - Original 1792 Edition)

Zawartość książki:

A VINDICATION OF THE RIGHTS OF WOMAN: WITH STRICTURES ON POLITICAL AND MORAL SUBJECTS (1792), napisana przez XVIII-wieczną brytyjską feministkę Mary Wollstonecraft, jest jednym z najwcześniejszych dzieł filozofii feministycznej. Wollstonecraft odpowiada w nim na teorie edukacyjne i polityczne XVIII wieku, które nie wierzyły, że kobiety powinny mieć wykształcenie. Argumentuje, że kobiety powinny mieć wykształcenie współmierne do ich pozycji w społeczeństwie, twierdząc, że kobiety są niezbędne dla narodu, ponieważ kształcą swoje dzieci i mogą być "towarzyszkami" swoich mężów, a nie tylko żonami. Zamiast postrzegać kobiety jako ozdoby społeczeństwa lub własność, którą można handlować w małżeństwie, Wollstonecraft utrzymuje, że są one istotami ludzkimi zasługującymi na takie same podstawowe prawa jak mężczyźni.

Wollstonecraft została skłoniona do napisania Praw kobiety po przeczytaniu raportu Charlesa Maurice'a de Talleyranda-P rigorda z 1791 roku dla francuskiego Zgromadzenia Narodowego, w którym stwierdzono, że kobiety powinny otrzymywać jedynie edukację domową; wykorzystała swój komentarz do tego konkretnego wydarzenia, aby rozpocząć szeroki atak przeciwko podwójnym standardom seksualnym i oskarżyć mężczyzn o zachęcanie kobiet do nadmiernych emocji. Wollstonecraft napisała Prawa kobiety w pośpiechu, aby bezpośrednio zareagować na bieżące wydarzenia; zamierzała napisać bardziej przemyślany drugi tom, ale zmarła przed jego ukończeniem.

Chociaż Wollstonecraft wzywa do równości płci w określonych dziedzinach życia, takich jak moralność, nie stwierdza wyraźnie, że mężczyźni i kobiety są równi. Jej niejednoznaczne stwierdzenia dotyczące równości płci sprawiły, że trudno jest zaklasyfikować Wollstonecraft jako nowoczesną feministkę, zwłaszcza że słowo i koncepcja były dla niej niedostępne. Chociaż obecnie powszechnie przyjmuje się, że Prawa kobiety spotkały się z nieprzychylnym przyjęciem, jest to współczesne błędne przekonanie oparte na wierze, że Wollstonecraft była tak samo oczerniana za życia, jak po opublikowaniu wspomnień Williama Godwina o autorce A VINDICATION OF THE RIGHTS OF WOMAN (1798). The Rights of Woman została dobrze przyjęta, gdy została po raz pierwszy opublikowana w 1792 roku. Jeden z biografów nazwał ją "być może najbardziej oryginalną książką stulecia Wollstonecraft". (więcej na www.wisehouse-classics.com)