Ocena:

Książka przedstawia wnikliwą narrację o Williamie Tully, urzędniku w Londynie sprzed I wojny światowej, zgłębiając tematy wolności osobistej, aktywizmu społecznego i wpływu wojny na idealizm. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za fascynującą i istotną, inni skrytykowali ją jako nudną i pozbawioną interesujących postaci.
Zalety:Niesamowicie wnikliwa analiza, dobrze napisana, wciągająca tematyka miłości i zamieszania w czasie wojny, trafny komentarz społeczny, gorąco polecana przez niektórych czytelników jako świetna lektura.
Wady:Przez niektórych uważana za nudną i zbyt długą, brak interesujących postaci, przez niektórych postrzegana jako strata czasu, negatywne doświadczenia z wersją na Kindle ze względu na zdjęcia egzemplarzy bibliotecznych.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
William - An Englishman
William został „napisany we wściekłości w 1918 roku; ta niezwykła powieść...
jest namiętnym stwierdzeniem daremności wojny” (Spectator). Jej autorka była aktorką i sufrażystką; po 1914 roku pracowała w Szkockim Szpitalu dla Kobiet w Royaumont i organizowała Koncerty na Froncie.
William - an Englishman został napisany w namiocie przy dźwiękach dział i pocisków; ta „oszałamiająca... przerażająco dobra” powieść (Radio 4's A Good Read) jest w pewnym sensie bardzo osobistą książką, ożywioną wściekłością i cynizmem, a w innym oderwaną; jednak zawsze jest „głęboko poruszająca” (Financial Times). Zdaniem Persephone Books, William to jedna z najlepszych powieści o wojnie, jakie kiedykolwiek napisano: nie wojnie walczącego żołnierza czy kobiety czekającej w domu, ale wojnie, z którą zetknęli się państwo Everyman, oderwani od swoich wygodnych zajęć - socjalizmu, sufrażystek, tak delikatnie wyśmiewanych przez Cicely Hamilton - i zmuszeni do bycia częścią niemal sennego horroru (ponieważ na początku nie mogą uwierzyć w to, co się z nimi dzieje).
Scena, w której William i Griselda wyłaniają się po trzech idyllicznych tygodniach w domku dla nowożeńców na odległych wzgórzach belgijskich Ardenów i napotykają niemiecką brutalność w małej wiosce, jest niezapomniana. Książka, która zdobyła Prix Femina-Vie Heureuse w 1919 roku, jest arcydziełem, napisanym z bezpośredniością i ponurym realizmem przypominającym staromodną, migoczącą kronikę filmową.