Wilkołaki

Opinie czytelników

Książka „Werwolves” autorstwa Elliotta O'Donnella wywołuje mieszane reakcje czytelników, z których niektórzy chwalą jej wciągającą narrację i unikalne podejście do folkloru, podczas gdy inni krytykują jej dokładność i naukowe pretensje. Prezentuje mieszankę wciągających historii i wątpliwych twierdzeń, co prowadzi do podzielonego odbioru wśród osób zainteresowanych mitologią wilkołaków.

Dobrze napisana i łatwa w czytaniu, fascynująca treść, świetna dla kolekcjonerów literatury folklorystycznej, unikalne spojrzenie na legendy o wilkołakach, a niektórzy czytelnicy uznali ją za humorystyczną.

Brakuje obiektywizmu i zawiera wątpliwe odniesienia, niektóre mity wydają się sfabrykowane lub przesadzone, krytykowane za pedantyczny styl pisania i mogą być postrzegane jako relikt postaw kolonialnych.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Werwolves

Zawartość książki:

Podstawowym poglądem badacza zjawisk paranormalnych Elliotta O'Donnella na temat wilkołaków było to, że zakładał on poważne zjawisko okultystyczne, a nie folklorystyczną fantazję, którą można łatwo odrzucić przez naukę. W tym zakresie Werwolves (1914) jest książką równie pionierską, co zabawną.

Łączy w sobie - wyprzedzające swoje czasy - powiązanie wilkołaka z szamanizmem, eterycznym sobowtórem i projekcją astralną z tradycyjną mroczną romantyczną aurą, która wisi wokół tematu. Jego wniosek, że wilkołak był najprawdopodobniej związany z umiejętnościami projekcji psychicznej, został ponownie zbadany przez Claude'a Lecouteux w 1992 roku w jego Witches, Werewolves and Fairies. Słowo werwolf (wilkołak) pochodzi od anglosaskiego wer (człowiek) i wulf (wilk).

Niewiele jest krajów na świecie, w których nie wierzono by w wilkołaki lub inne formy wilkołaków. Jednak próby rozwikłania prawdziwych zjawisk pozostają bardzo rzadkie.

W Werwolves opisano wiele historycznych przypadków wilkołaków, które miały miejsce w kilku częściach Europy (Francja, Wyspy Brytyjskie, Niemcy, Austro-Węgry i Bałkany, Hiszpania, Belgia i Holandia, Rosja i kraje skandynawskie). Podczas gdy w niektórych regionach wilkołak jest uważany za całkowicie fizyczny, w innych jest postrzegany jako częściowo, jeśli nie całkowicie, astralny lub eteryczny.

Pokrywa się on również z ghulem i wampirem.