Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Victorian Freak Show: The Significance of Disability and Physical Differences in 19th-Century Fiction
Wiktoriańskie pokazy dziwolągów były jednocześnie mainstreamowe i wywrotowe. Spektakle dziwnych, egzotycznych i podniecających ciał przyciągały dużą publiczność z klasy średniej w Anglii przez większą część XIX wieku, a pamiątkowe portrety występujących dziwolągów trafiły nawet do wiktoriańskich albumów rodzinnych. Jednocześnie obrazy i praktyki pokazów dziwolągów szokowały wiktoriańską wrażliwość i wywoływały kontrowersje dotyczące zarówno granic fizycznej normalności, jak i moralności w rozrywce. Taktyki marketingowe pokazów dziwolągów często wykorzystywały powszechne założenia ideologiczne - na przykład obowiązkową kobiecą domowość i brytyjską władzę imperialną - ale odzwierciedlały te idee z surrealistycznym zniekształceniem lustra domu uciech. Nic dziwnego, że popularna beletrystyka pisana dla wiktoriańskich czytelników z klasy średniej również odwołuje się do obrazów skrajnej odmienności fizycznej, a dziwne postacie, które ludzie dziewiętnastowiecznej beletrystyki podnoszą znaczące pytania o relacje między różnicą fizyczną a oczekiwaniami społecznymi, które ukształtowały wiktoriańskie życie. Dyscyplina akademicka studiów nad niepełnosprawnością pojawiła się w ciągu ostatnich kilku dekad, aby zachęcić do estetycznych, filozoficznych i politycznych dyskusji na temat znaczenia niepełnosprawności i różnic fizycznych.
Dziedzina ta ostatecznie dąży do rozszerzenia praw i ról społecznych oferowanych osobom, których ciała odbiegają od normy, ale także bada subtelne sposoby, w jakie sztuka, literatura, spektakl i inne tradycje kulturowe kodują różnicę fizyczną z ideologicznym znaczeniem. Podobnie jak feminizm, teoria queer i inne obszary badań kulturowych zajmowały się zarówno konkretnymi reprezentacjami ciała, jak i większymi systemami władzy społecznej, które kształtują sposób, w jaki postrzegamy i interpretujemy fizyczność, tak samo studia nad niepełnosprawnością dążą zarówno do ponownego zbadania dzieł kultury w świetle różnicy fizycznej, jak i do oświetlenia sposobów, w jakie ciała fizyczne odblokowują lub zamykają dostęp do władzy. Niniejsza książka stosuje praktyki studiów nad niepełnosprawnością w kontekście wiktoriańskiej literatury popularnej. Oferuje nowe sposoby czytania dzieł niektórych z najbardziej lubianych pisarzy XIX wieku poprzez ich podejście do różnicy fizycznej. Jej celem jest również odnowienie krytycznego zainteresowania popularnymi powieściami, które, choć rzadko nauczane w świecie akademickim, wciąż malują złożone, intrygujące portrety wiktoriańskiej ideologii i doświadczenia. Książka ta jest przede wszystkim estetyczną analizą obrazów dziwolągów pojawiających się w wiktoriańskiej literaturze popularnej, w tym w dziełach Charlesa Dickensa, Wilkiego Collinsa, Guya de Maupassanta, Florence Marryat i Lewisa Carrolla.
Twierdzi on, że pomimo silnego dziewiętnastowiecznego impulsu do definiowania i obrony normalności, obrazy radykalnej różnicy fizycznej są często przedstawiane w zaskakująco pozytywny sposób w wiktoriańskiej fikcji. Krasnoludy, grubasy i brodate damy, które wdzierają się w bardziej konwencjonalne obrazy wiktoriańskich powieści, służą do zmiany znaczenia głównych wątków i postaci tych dzieł, czasami wyostrzając satyrę na dziewiętnastowieczne traktowanie biednych lub niepełnosprawnych, czasami oferując nowe cechy i zachowania jako uzupełnienie restrykcyjnych norm społecznych. W szczególności książka ta wskazuje na nieoczekiwane powiązania między kulturową ikonografią freak show a odpowiedzią fikcji na ideały klasy średniej dla kobiet i dziewcząt. Argumentuje, że obrazy pozytywnie zakodowanej różnicy - takie jak przesadna pielęgnacja grubych kobiet Dickensa i tradycyjnie męskie atuty brodatych dam Collinsa i Marryata - popychają wiktoriańską ideologię w kierunku bardziej integracyjnych i elastycznych norm płciowych. The Victorian Freak Show zainteresuje badaczy dziewiętnastowiecznej fikcji, a także czytelników zainteresowanych prawami osób niepełnosprawnych lub relacjami między ideologią a ciałem.