Ocena:
Książka jest urzekającą 400-letnią autobiografią osmańskiego muzułmanina, który przeżył wiele przygód po tym, jak został schwytany przez chrześcijan. Przedstawia mieszankę historycznych spostrzeżeń, osobistych doświadczeń i obserwacji na temat interakcji między różnymi kulturami w tym czasie, ujawniając wzajemny szacunek pomimo wojen. Narracja podkreśla motywy odwagi, sprytu i odporności w obliczu przeciwności losu oraz przedstawia odświeżające spojrzenie na ludzką przyzwoitość w burzliwym okresie.
Zalety:- Świetna historia przygodowa z wciągającym i przejrzystym stylem pisania. - Oferuje zaskakujące historyczne spostrzeżenia na temat wzajemnego szacunku między chrześcijanami i muzułmanami. - Inspirujące motywy odwagi i sprytu. - Pouczająca i zabawna, z naciskiem na ludzką odporność. - Zapewnia unikalne spojrzenie na kontekst historyczny obejmujący osmańskich Serbów i Habsburgów.
Wady:- Niektórzy czytelnicy mogą uznać kontekst historyczny za mniej znany lub mniej istotny w porównaniu ze współczesnymi kwestiami. - Przedstawienie wydarzeń może nie obejmować wszystkich perspektyw, potencjalnie prowadząc do niepełnego zrozumienia epoki.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Prisoner of the Infidels: The Memoir of an Ottoman Muslim in Seventeenth-Century Europe
Victor Hugo spotyka Papillona w tym żywiołowym pamiętniku o wojnie, niewolnictwie i odkrywaniu siebie, opowiedzianym z wdziękiem i humorem w pierwszym angielskim tłumaczeniu.
Pionierskie dzieło osmańskiej literatury tureckiej, Prisoner of the Infidels przynosi siedemnastowieczny pamiętnik Osmana Agha z Timişoary - niewolnika, poszukiwacza przygód i dyplomaty - po raz pierwszy w języku angielskim. Rozległa historia życia Osmana rozpoczyna się po jego schwytaniu, a następnie zniewoleniu podczas wojen osmańsko-habsburskich. Osman, dryfujący w krajobrazie z dala od domu i wymieniany od jednego pana do drugiego, opowiada historię oburzenia i zdrady, ale także zdumienia i odporności, przerywaną dziwnymi schadzkami, walkami na noże w zaułkach i wyszukanymi podstępami, aby odzyskać wolność.
Podczas swoich przygód Osman jest zmuszony pogodzić się ze swoją osobowością i poczuciem przynależności: Co to znaczy być samotnym w obcym świecie i traktowanym jak podludzie, a jednocześnie otoczonym przez tych, którzy postrzegają go jako obiekt egzotycznego pożądania, a nawet prawdziwego uczucia? Jego oczy ukazują nam intymny obraz XVII-wiecznej Europy z perspektywy przybysza/obcego, który pod koniec swojej relacji nie jest już w stanie określić granicy między islamem a chrześcijaństwem, między krajem, w którym został schwytany, a krajem, w którym się urodził, a nawet między niewolnictwem a odkupieniem.