Ocena:
Książka jest zbiorem pięknej poezji krajobrazowej z VIII wieku, przetłumaczonej przez Davida Hintona. Jest ceniona za głęboki wgląd i przystępność, choć niektóre części są uważane za niejasne. Tłumaczenie jest ogólnie dobrze przyjęte, ale ma pewne kwestie, które mogą pozostawić czytelników w niepewności.
Zalety:Piękna i inspirująca poezja, przystępna, a jednocześnie głęboka, dobre tłumaczenie, które oddaje znaczenie tekstu, a jednocześnie go unowocześnia, doskonała dla miłośników przyrody i osób zainteresowanych filozofią zen, i wysoce zalecana do wielokrotnego czytania.
Wady:Niektóre fragmenty mogą być niejasne dla czytelników, osobliwe wybory tłumaczeniowe, które mogą zmylić czytelników, i mogą wymagać wcześniejszej wiedzy o zen dla głębszego zrozumienia.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Mountain Poems of Meng Hao-Jan
Pierwszy pełny rozkwit chińskiej poezji nastąpił w znamienitej dynastii T'ang, a na początku tego renesansu stoi Meng Hao-jan (689-740 p.n.e.), szanowany starszy z długiej linii największych chińskich poetów. Będąc pod głębokim wpływem buddyzmu Ch'an (Zen), Meng był pierwszym, który stworzył poezję na podstawie wglądu Ch'an, że głębokie zrozumienie leży poza słowami.
Rezultatem był uderzająco wydestylowany język, który otworzył nowe wewnętrzne głębie, niewerbalne spostrzeżenia i jawną enigmę. To sprawiło, że Meng Hao-jan stał się pierwszym chińskim mistrzem krótkiego, obrazowego wiersza krajobrazowego, który stał się typowy dla starożytnej chińskiej poezji. A ponieważ w twórczości Menga dominuje trwająca całe życie zażyłość z górami, taka innowacyjna poetyka uczyniła go wybitną postacią w tradycji dzikiej przyrody (dosłownie rzek i gór), a tradycja ta jest samym sercem chińskiej poezji.
Jest to pierwsze angielskie tłumaczenie poświęcone twórczości Menga Hao-jana. Poetyccy potomkowie Menga czcili mądrość, którą kultywował jako górski pustelnik, a teraz my również możemy być świadkami bystrości, którą uważali za prawie nieodróżnialną od samych rzek i gór.