Wierni przyjaciele: Opowieści ocalałych z Holokaustu o zwierzętach domowych, które dawały im pocieszenie, cierpiały razem z nimi i czekały na ich powrót

Opinie czytelników

Książka „Faithful Friends” autorstwa Susan Bulanda bada emocjonalne więzi między ofiarami Holokaustu a ich zwierzętami domowymi. Przedstawia historie miłości, lojalności i bólu rozłąki w jednym z najtragiczniejszych okresów w historii. Książka oferuje unikalną perspektywę, koncentrując się na doświadczeniach zwierząt domowych i ich właścicieli podczas Holokaustu, pokazując zarówno ból serca po stracie, jak i radość z ponownego spotkania.

Książka przedstawia wyjątkową perspektywę Holokaustu, skupiając się na pozostawionych zwierzętach. Jest dobrze napisana i emocjonalna, podkreślając głęboką więź między ludźmi i zwierzętami. Wielu recenzentów uznało te historie za pokrzepiające serce i niezbędne uzupełnienie literatury o Holokauście. Narracja jest wzruszająca i wnikliwa, naświetlając lojalność zwierząt domowych i cierpienie doświadczane zarówno przez ludzi, jak i zwierzęta.

Niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za uproszczony i amatorski. Niektóre historie mocno opierały się na smutku, co niektórzy uznali za przytłaczające. Pojawiły się skargi dotyczące formatowania w wydaniu Kindle. Kilku czytelników uważało, że potrzebny był głębszy kontekst dla poszczególnych historii lub że struktura mogłaby zostać ulepszona.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Faithful Friends: Holocaust Survivors' Stories of the Pets Who Gave Them Comfort, Suffered Alongside Them and Waited for Their Return

Zawartość książki:

Co stało się ze zwierzętami, które zostały pozostawione w Europie podczas II wojny światowej, kiedy żydowskie rodziny zostały wyrwane z domów i wywiezione do gett i obozów koncentracyjnych, zmuszone do opuszczenia sąsiedztwa, źródeł utrzymania, dobytku i zwierząt, które kochały i zależały od nich? Psy i koty często borykały się z ponurymi i trudnymi warunkami, ale wiernie strzegły domu lub gospodarstwa.

W niebezpieczeństwach i niedostatkach wojny skupiały się na pocieszaniu i ochronie swoich ludzi. A kiedy rodzina została zabrana, czekały i obserwowały ich powrót.