Ocena:
Recenzje książki „Multiculturalism and the Politics of Guilt” autorstwa Paula Gottfrieda przedstawiają mieszany obraz. Książka jest chwalona za wnikliwą krytykę współczesnej wielokulturowości i państwa menedżerskiego, a także za jej naukową głębię. Niektórzy czytelnicy uznali jednak, że styl pisania jest skomplikowany i chaotyczny, co osłabia jego przekaz. Podczas gdy wielu docenia argumenty autora, inni krytykują go za brak jasności i spójności, a niektórzy nawet określają go jako słabo napisany lub nudny.
Zalety:⬤ Wnikliwa krytyka wielokulturowości i państwa menedżerskiego.
⬤ Głębia naukowa i autorytatywna analiza.
⬤ Zawiera wyraziste spostrzeżenia i „perełki”, które rezonują z kompetentnymi czytelnikami.
⬤ Zapewnia unikalne spojrzenie na trendy historyczne i kulturowe.
⬤ Wciągająca dla osób zainteresowanych krajobrazem politycznym i kulturowym.
⬤ Rozdrobniony i złożony styl pisania, który może być trudny do naśladowania.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali prozę za zbyt akademicką i gęstą.
⬤ Krytyka za niewystarczający nacisk na niektóre aspekty, takie jak rola Żydów w wielokulturowości.
⬤ Określona jako słabo napisana przez niektórych czytelników, którzy uważali, że brakuje jej przejrzystości.
⬤ Może nie przypaść do gustu osobom o odmiennych perspektywach ideologicznych lub niskiej tolerancji na złożone argumenty.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Multiculturalism and the Politics of Guilt: Toward a Secular Theocracy
Książka Multiculturalism and the Politics of Guilt rozszerza analizę Paula Gottfrieda na temat rozwoju zachodnich rządów menedżerskich w ostatniej jednej trzeciej XX wieku. Łącząc wielokulturowość z charakterystycznym kontekstem politycznym i religijnym, książka argumentuje, że demokracja państwa opiekuńczego, w przeciwieństwie do burżuazyjnego liberalizmu, odrzuciła niegdyś konwencjonalne rozróżnienie między rządem a społeczeństwem obywatelskim.
Gottfried argumentuje, że nieustanna celebracja różnorodności na Zachodzie doprowadziła do obniżenia rangi niegdyś dominującej kultury zachodniej. Moralne uzasadnienie rządu stało się podnoszeniem świadomości domniemanej większości populacji. Podczas gdy państwa opiekuńcze nadal zapewniają uprawnienia i realizują inne materialne programy starszych reżimów opiekuńczych, przestały one dokonywać jakościowych skoków w kierunku socjaldemokracji.
Dla nowej elity politycznej nacjonalizacja i redystrybucja dochodów stały się mniej istotne niż kontrolowanie wypowiedzi i myśli demokratycznych obywateli.
Nasilająca się wrogość wobec burżuazyjno-chrześcijańskiej przeszłości, wyraźna lub przynajmniej ukryta w polityce podejmowanej przez Zachód i nakłanianej przez media, jest charakterystyczna dla tego, co Gottfried nazywa wyłaniającym się państwem "terapeutycznym". Dla Gottfrieda akceptacja natrętnej poprawności politycznej przekształciła świadomość religijną zachodniego, zwłaszcza protestanckiego, społeczeństwa.
Przedstawienie "prawdziwego" chrześcijaństwa jako religii wrażliwej wyłącznie na ofiary stworzyło warunki wstępne dla szeroko zakrojonej inżynierii społecznej. Gottfried analizuje liberalne chrześcijaństwo końca XX wieku jako promotora polityki winy. Metafizyczne poczucie winy zostało przekształcone w poniżenie samego siebie w odniesieniu do "cierpiących sprawiedliwych" utożsamianych z mniejszościami rasowymi, kulturowymi i stylem życia.
W przeciwieństwie do wcześniejszych zwolenników religijnego liberalizmu, terapeutyczni etatyści sprzeciwiają się wszystkiemu, w tym wiedzy empirycznej, co utrudnia wyrażanie społecznej i kulturowej winy w celu podniesienia samooceny wyznaczonych ofiar. Równie niepokojący dla Gottfrieda jest wzrost amerykańskiego imperium, które wpływa na europejskie wartości i modę. Według niego Europejczycy zaczęli przyjmować ruch wielokulturowy, który wywodzi się z amerykańskiego liberalnego protestantyzmu, kładącego nacisk na różnorodność jako niezbędną dla demokracji.
Widzi, że Europejczycy wnoszą autorytarną gorliwość do egzekwowania idei i zachowań importowanych ze Stanów Zjednoczonych. Multiculturalism and the Politics of Guilt rozszerza argumenty zawarte we wcześniejszej książce autora After Liberalism.
Niezależnie od tego, czy ktoś kwestionuje, czy popiera wnioski Gottfrieda, wszyscy skorzystają z uważnej lektury tej najnowszej diagnozy amerykańskiej kondycji.
