Wielki pierścień czystego i nieskończonego światła: Wybrane wiersze

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 8 głosach.

Oryginalny tytuł:

A Great Ring of Pure and Endless Light: Selected Poems

Zawartość książki:

Henry Vaughan: Wielki pierścień czystego i nieskończonego światła: Selected Poems.

Zbiór najlepszych metafizycznych wierszy Henry'ego Vaughana, które są wypełnione "głęboką, ale olśniewającą ciemnością". Mniej znane utwory Vaughana, w tym wiersze miłosne, zostały tu zebrane obok słynnych utworów, takich jak "The Morning Watch", "The World" i "The Night".

Henry Vaughan to poeta metafizyczny z walijskich rubieży (urodził się w Newton-upon-Usk, Breconshire, w 1621 roku). Ukończył Oxford, studiował prawo w Londynie, napisał zdumiewającą poezję religijną i zmarł w 1695 roku.

Olśniewająca noc przenika poezję Henry'ego Vaughana. Jest to noc kosmiczna, noc regeneracji. Wiele wierszy Vaughana zebranych tutaj obraca się wokół doświadczenia kosmicznej, religijnej nocy, od "The World", ze słynnymi, często antologizowanymi wersami początkowymi: "I saw Eternity the other night Like a great Ring of pure and endless light". To noc odrodzenia, noc jako ciemne łono, w którym odradza się świat. Kosmiczne odrodzenie jest jednym z głównych tematów w poezji Vaughana, a zwłaszcza w jego zbiorze lub serii świętych wierszy, Silex Scintillans.

Henry Vaughan jest jednym z najbardziej promiennych brytyjskich poetów. Podobnie jak inni poeci metafizyczni (poeci tacy jak George Herbert, Richard Crashaw, Andrew Marvell i John Donne), głęboki mrok alchemicznego fermentu w poezji Vaughana jest zrównoważony blaskiem, światłem świecącym z ciemności. Jest to boskie światło, które można znaleźć w teologii mistycznej wpływowego chrześcijańskiego pisarza, Dionizego Areopagity. Neoplatońskie wizje boskości i niebiańskich hierarchii aniołów Dionizego wpłynęły na Dantego Alighieri i wielu innych poetów.

Poezja Henry'ego Vaughana przechodzi od ciemności do światła, przy czym nasiona jednego są zawsze obecne w drugim. Jego noce, mimo całej swojej ciemności, również stają się jasne. Poezja Vaughana dotyczy wielkich tematów, tematów kosmicznych, tematów religijnych, o tytułach takich jak "Świat", "Regeneracja", "Pokój" i "Odosobnienie". Vaughan nie boi się wielkich tematów, jak niektórzy poeci. Zanurza się od razu. Jego otwarcia są szczególnie potężne, od razu uderzając w majestatyczny ton:

Pewnej nocy widziałem Wieczność.

Jak wielki pierścień czystego i niekończącego się światła... ("The World")

Szczęśliwe te wczesne dni, kiedy świeciłem w mojej anielskiej fantazji. ("The Retreat")

"Moja duszo, jest taki kraj.

Daleko poza gwiazdami... ("Peace")

Wszyscy odeszli do świata światła.

A ja samotnie siedzę tutaj... ("Oni wszyscy odeszli")

Przez ten czysty blask Dziewicy.

Tę świętą zasłonę zaciągniętą nad chwalebnym południem... ("Noc") Poprawiony i zaktualizowany tekst. Ilustrowany. www.crmoon.com.