Wielki pająk, który nauczył się pływać

Opinie czytelników

Książka „The Big Spider Who Learned How to Swim®” to urocza rymowana opowieść dla dzieci, która łączy osobistą narrację z przyjaźnią i lekcjami życzliwości. Oddaje nostalgiczne uczucia związane z opowiadaniem historii z dzieciństwa i podkreśla znaczenie empatii i hojności.

Wciągający rymowany styl, nostalgiczny nastrój dla dorosłych czytelników, promowanie życzliwości i empatii, płynne przejścia między narracjami, odpowiednie dla dzieci w wieku przedszkolnym i podstawowym.

W recenzjach nie wymieniono żadnych istotnych wad.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Big Spider Who Learned How to Swim

Zawartość książki:

Wielki pająk, który nauczył się pływać The Big Spider Who Learned How to Swim(R) to rozgrzewająca serce historia pająka o miłym usposobieniu i zamiłowaniu do przygód, który uczy się pływać dzięki uprzejmej rybie, która uratowała mu życie po tym, jak wpadł do jeziora i prawie utonął. Następnie pająk zachęca swoich rówieśników, ucząc ich, jak bezpiecznie przejść przez kałużę.

Ta przyjemna, rymowana historia do czytania jest odpowiednia dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, ponieważ inspiruje ducha życzliwości, empatii i uznania.

Ta rymowana historia jest napisana przez autorkę, która opowiada o znalezieniu pająka, który tonie w kałuży. Zobaczyłam pająka tonącego w kałuży. Wyciągnęłam go i uratowałam mu życie. Wziął głęboki oddech, uśmiechnął się do mnie i zapytał, czy zostaniesz moją żoną? " Słodycz tego spotkania wyznacza zachwycające tempo dla szczęśliwej opowieści, w której pająk przytula kobietę na pożegnanie i wyrusza na przygodę. Pająk spotyka przyjazne stworzenia, takie jak niebieski ptak i ważka, z których każde daje mu przejażdżkę na swoich grzbietach. Kiedy pająk wpada do wody i po raz kolejny znajduje się w niebezpieczeństwie, jego życie ratuje ryba o imieniu "Tim", która uczy go pływać. Pająk zastanawia się nad swoją przygodą i odczuwa wdzięczność i miłosne uznanie dla kobiety, ptaka, ważki i Tima.

Później pająk jest z grupą "pajęczych przyjaciół" i kiedy zbliżają się do kałuży, wyjaśnia, że nie będą chodzić wokół kałuży, ale będą przez nią pływać. Opowiedział im o swoich przygodach i nauczył ich pływać. Dziękując swojemu przyjacielowi za nauczenie ich, jak bez strachu przejść przez kałużę, szczęśliwie ruszyli w dalszą drogę.

Historia kończy się, gdy autorka ponownie spotyka swojego "przyjaciela pająka", gratulując mu nauki pływania. Zapytała go, czy było mu ciężko, a on odpowiedział "Moja droga pani", powiedział, "na początku było strasznie, a po chwili stało się łatwe".

Opowieść o dobrym samopoczuciu kończy się, gdy autor docenia pająka. "Gdy pomachałam do mojego słodkiego pająka, wiedziałam, że nic mu nie będzie. Jest odważny i miły, ma bystry umysł i wiem, że pewnego dnia wróci".

Ta historia może służyć obudzeniu świadomości czytelnika, że będąc życzliwym i pomocnym dla siebie nawzajem, bez względu na to, jak bardzo się różnimy (np. pająk i człowiek), szczęście i sukces mogą zwyciężyć.