Wielka Wojna i złoty wiek hollywoodzkiego horroru

Opinie czytelników

Książka bada głęboki związek między okropnościami I wojny światowej a klasycznymi horrorami produkowanymi w Hollywood w latach trzydziestych XX wieku, zwłaszcza tymi z Universal Studios. Poprzez szeroko zakrojone badania, autor R. Bruce Crelin podkreśla, w jaki sposób traumatyczne doświadczenia wojenne wpłynęły na tematy i narracje tych filmów, ujawniając bogaty gobelin kontekstu historycznego przeplatającego się z ewolucją kina.

Książka jest chwalona za wybitne badania, wciągający styl pisania i fascynujące szczegóły biograficzne dotyczące kluczowych postaci kina grozy. Czytelnicy uważają ją za wciągającą lekturę, która bawi, jednocześnie informując ich o historycznym kontekście I wojny światowej i jej wpływie na gatunek horroru. Doceniono również włączenie streszczeń filmów i bogatych ilustracji, co zwiększa ogólną atrakcyjność dla miłośników kina i entuzjastów historii.

Niektórzy czytelnicy zauważyli brak pewnych odniesień, takich jak pominięcie wojskowego pochodzenia Mela Brooksa, o którym ich zdaniem należało wspomnieć. Ponadto, chociaż książka jest bardzo wciągająca, osoby, które nie interesują się historią wojskowości lub horrorami, mogą uznać ją za mniej atrakcyjną.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Great War and the Golden Age of Hollywood Horror

Zawartość książki:

Każdy fan horrorów wytwórni Universal z lat 30. wie, że James Whale wyreżyserował cztery najlepsze z tych filmów: Frankenstein (1931), The Old Dark House (1932), The Invisible Man (1933) i Bride of Frankenstein (1935). Ale czy wiedzą, że służył jako podporucznik w armii brytyjskiej na froncie zachodnim podczas I wojny światowej, udając się do Francji w lipcu 1916 roku i służąc w okopach? Czy znają szczegóły jego służby? Czy wiedzą, że został schwytany przez Niemców w sierpniu 1917 r. i spędził około 16 miesięcy w niemieckim obozie jenieckim? Czy wiedzą, że podczas pobytu w obozie uczestniczył w zespole teatralnym więźniów, co doprowadziło do jego kariery na scenie? Czy znają szczegóły tego, jak doszło do jego pierwszego wielkiego przełomu jako reżysera teatralnego, kiedy kierował Journey's End, najpierw w Londynie, a następnie na Broadwayu, sztuką wojenną napisaną przez R. C. Sherriffa, który również służył jako brytyjski oficer na froncie zachodnim? Szczegóły tego, jak po raz pierwszy został uznanym reżyserem filmowym dzięki filmowej wersji Journey's End? Że The Old Dark House jest oparty na Benighted, powieści J.B. Priestleya, który również służył w brytyjskiej armii na froncie zachodnim, a tematyka Wielkiej Wojny zajmuje ważne miejsce zarówno w powieści, jak i filmie? Czy wiedzą o wpływie tematyki Wielkiej Wojny na filmy Jamesa Whale'a?

W The Great War and the Golden Age of Hollywood Horror czytelnik szczegółowo zbada wszystkie te kwestie, a także przeczyta o innych uczestnikach horrorów Universal, którzy byli zaangażowani w wojnę, oraz o tym, jak wojna wpłynęła również na inne aspekty tych filmów Universal - aż po wiejskie zestawy używane w prawie każdym horrorze Universal od Frankensteina do lat czterdziestych XX wieku. Niewiele, jeśli w ogóle, istnieje dogłębne omówienie tych tematów. Ta książka zabierze czytelnika na nowy grunt, jednocześnie powracając do starych tematów z nowym akcentem.

Dekada lat trzydziestych XX wieku jest powszechnie uważana za "złotą erę" amerykańskiego horroru, a Universal był studiem, które wyznaczyło ten trend. Rzeczywiście, termin "horror" powstał, gdy po sukcesie Draculi (1930), 1 Universal ogłosił zamiar nakręcenia "innego horroru". 2 Tym "innym" horrorem był oczywiście Frankenstein (1931). Dekada przyniosła szereg horrorów od Universal, w tym Morderstwa przy Rue Morgue (1931), Stary mroczny dom (1932), Mumia (1932), Niewidzialny człowiek (1933), Czarny kot (1934), Narzeczona Frankensteina (1935), Wilkołak z Londynu (1935), Kruk (1935), Niewidzialny promień (1935), Córka Drakuli (1936) i Syn Frankensteina (1938). James Whale wyreżyserował cztery z tych filmów: Frankenstein, The Old Dark House, The Invisible Man i Bride of Frankenstein, które są powszechnie uważane przez krytyków i fanów za jedne z najlepszych horrorów Złotej Ery. Whale i inni twórcy zaangażowani w te filmy służyli w armii brytyjskiej na froncie zachodnim i brali udział w I wojnie światowej. Wojna wpłynęła również na inne horrory Universal.

Ta książka szczegółowo opisuje wojenne doświadczenia tych osób i bada, w jaki sposób te doświadczenia, a także sama wojna, pomogły ukształtować horrory Universal Golden Age. Wymyślając ten pomysł,.