Wielka Brytania może to zrobić

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Britain Can Make It

Zawartość książki:

Niniejsza publikacja stanowi wizualne upamiętnienie niezwykle popularnej, choć obecnie w dużej mierze zapomnianej wystawy Britain Can Make It. Zorganizowana przez Radę Wzornictwa Przemysłowego, odbyła się w pustych galeriach na parterze Muzeum Wiktorii i Alberta, od września do grudnia 1946 roku. Przełomowa, podnosząca morale wystawa prezentowała brytyjskie wzornictwo i produkcję. Pomimo krótkiego czasu trwania, wystawę odwiedziło aż 1,5 miliona zwiedzających. 5 milionów odwiedzających i pozostaje jedną z najczęściej odwiedzanych wystaw w historii V&A. Na długo przed zakończeniem działań wojennych II wojny światowej, rządowy komitet ds. powojennego handlu eksportowego uznał znaczenie promowania możliwości produkcyjnych kraju. W październiku 1942 r. opracowano plany wystawy o "znaczeniu narodowym", która miała rozjaśnić mroki oszczędności, edukować społeczeństwo w zakresie wartości dobrego wzornictwa, a co najważniejsze, pobudzić tak bardzo potrzebny handel zagraniczny. Wielka Brytania pilnie potrzebowała promować, produkować i eksportować swoje towary. Zadanie zorganizowania wystawy zostało powierzone Radzie Wzornictwa Przemysłowego w imieniu rządowej Rady Handlu. Od wczesnych etapów planowania istniało pragnienie stworzenia wystawy pełnej kolorów, lekkiej i przestronnej, dalekiej od brązów i zieleni lat międzywojennych.

Wystawa miała również działać jako publiczne ćwiczenie podnoszące morale i tak też się stało, przyciągając odwiedzających z całego kraju. Przed V&A nieustannie tworzyły się kilometrowe kolejki. W wywiadzie udzielonym w 1984 roku James Gardner, projektant wystawy, tak skomentował jej motywację: "Musieliśmy skłonić brytyjskich producentów do szybkiej produkcji dobrze zaprojektowanych towarów i rozweselić brytyjską opinię publiczną. Byli tak przygnębieni. Dać im coś, na co mogliby czekać z niecierpliwością. To było marzenie o przyszłości". BCMI nie było targami. Producenci musieli przedstawić swoje produkty i tylko te uznane za najlepsze przykłady zostały wybrane przez wyspecjalizowane komisje. Towarzyszący wystawie katalog wyszczególniający producentów produktów (i co ważne, tam gdzie to możliwe, nazwiska projektantów każdego produktu), mógł zostać zakupiony przez odwiedzających na jednym ze stoisk rozsianych po całej wystawie. Katalog wyjaśniał, kiedy towary będą dostępne na rynku domowym i handlowym: "Teraz", "Wkrótce" lub "Później". Najczęściej były to "Później" dla rynku krajowego, co prowadziło do negatywnych komentarzy w prasie, takich jak: "Britain Can't Have It", "Britons can't buy it" i "Britain Can't Get It". Zaprezentowano produkty reprezentujące kluczowe grupy konsumentów, w tym odzież, rozrywkę i produkty gospodarstwa domowego.

Były one różnorodne, od ceramiki i szkła, po radia, odzież damską i męską, meble, tkaniny, zabawki, biżuterię, kotły, krany i sprzęt sportowy. Sekcja umeblowanych pokoi prezentowała zestawy pomieszczeń, które miały na celu pokazanie, jak mogą żyć ludzie z różnych grup zawodowych. Biorąc swoją strukturę luźno z samej wystawy i z towarzyszącego jej katalogu Design '46, Britain Can Make It poprowadzi czytelnika przez eklektyczny zakres obszarów tematycznych i produktów konsumenckich. Książka rozpoczyna się od omówienia klimatu politycznego i motywacji ekonomicznych, które doprowadziły do zorganizowania tej wystawy o "znaczeniu narodowym", a także przeglądu współczesnego kontekstu społecznego. Dodatkowe eseje obejmą konkretne aspekty samej wystawy, w tym surrealistyczny projekt wystawy, sztukę i zaangażowanych artystów, nazewnictwo i "Quiz projektowy". Większość rozdziałów będzie miała formę krótkich ilustrowanych esejów.