Great Britain and the Holy See: The Diplomatic Relations Question, 1846-1852
Starając się zrozumieć stosunki brytyjsko-papieskie w XIX wieku, James Flint analizuje stosunki dyplomatyczne między Wielką Brytanią a Stolicą Apostolską podczas pierwszego ministerstwa Russella w latach 1846-1852. Wcześniejsze badania często obwiniały niepowodzenie ministerstwa w nawiązaniu stosunków z papieżem Piusem IX za różne brytyjskie błędy, popełnione przez ministrów lub (w kluczowym przypadku) przez Izbę Lordów. Jednak szeroko zakrojone badania Flinta w archiwach watykańskich wykazały, że nawet najbardziej zręczna brytyjska kampania miałaby trudności z nawiązaniem stosunków dyplomatycznych, których w większości nie chciał rząd papieski.
Książka ta jest pierwszym kompletnym studium tego incydentu dyplomatycznego i jego implikacji dla zrozumienia długiej historii niepokojów między Wielką Brytanią a Stolicą Apostolską. Flint wyjaśnia, że Kuria Rzymska słusznie obawiała się, że akredytowany brytyjski dyplomata może domagać się niepożądanych reform w państwach papieskich, a nawet działać w sposób wrogi doczesnej władzy papieża. Bardzo niepokojące było to, że brytyjska misja w Rzymie mogłaby naciskać na Stolicę Apostolską, by ta wykorzystała swój autorytet do uczynienia katolickiej Irlandii bardziej podatną na brytyjskie rządy.
W całej książce Flint ostrożnie definiuje rolę Irlandii jako niewypowiedzianej trzeciej strony w dyskusji. Bardziej nacjonalistyczni biskupi i urzędnicy Kolegium Irlandzkiego w Rzymie, zdeterminowani, by nie postrzegać swojego kościoła jako karty przetargowej, uważnie przyglądali się brytyjskiej aktywności i przedstawiali swoje poglądy władzom rzymskim. Głód ziemniaczany, rewolucje z 1848 roku i papieska agresja przyczyniły się do narastającego impasu, który sprawił, że rządy papieski i brytyjski były dalej od siebie, gdy ministerstwo Russella opuściło urząd, niż gdy go objęło.
James P. Flint, O. S. B., jest instruktorem historii na Uniwersytecie Benedyktynów oraz archiwistą i historykiem w opactwie św. Prokopa w Lisle w stanie Illinois.
POCHWAŁY DLA KSIĄŻKI:
"Godna podziwu książka... Wielka Brytania i Stolica Apostolska muszą być oceniane jako model skrupulatnych badań historycznych, narracji i analizy. Dokumentacja jest wzorowa, a świadomość odpowiednich prac wtórnych jest wszechstronna. Wnioski Flinta są przedstawione w sposób, który jest jednocześnie jasny, elegancki i przekonujący." - Walter L. Arnstein, The Historian.
"Ta książka jest cennym studium zaniedbanego tematu w historii międzynarodowej połowy XIX wieku: wysiłków rządu brytyjskiego na rzecz nawiązania stosunków dyplomatycznych z papiestwem w okresie rewolucji 1848 roku..... Jest to najlepsze studium stosunków angielsko-papieskich w tym okresie, jakie znam. Podczas gdy większość badań tego okresu miała tendencję do podkreślania, jak wskazuje Flint, brytyjskiej strony historii, ta praca zachowuje równowagę, dając spostrzegawczy opis ludzi i wydarzeń zarówno w Rzymie, jak i Londynie. Jest solidnie oparta na wszystkich niezbędnych materiałach archiwalnych i innych. Co więcej, jest dobrze napisana, z pewnym suchym humorem. Każdy zainteresowany brytyjską, papieską lub dyplomatyczną historią tego okresu skorzysta na jej przeczytaniu." - Alan J. Reinerman, International History Review.
"Szczegółowa analiza Jamesa P. Flinta dysfunkcji brytyjsko-papieskiej dyplomacji podczas pierwszego ministerstwa Russella (1846-1852) potwierdza, że uważne badanie niepowodzeń często daje cenny wgląd historyczny.... Praca Flinta wzbogaca nasze zrozumienie złożoności brytyjskiej i rzymskiej polityki zagranicznej w kluczowym momencie europejskiej historii..... Bogata narracja i jej niezwykłe notatki są wzmocnione przez wyważone oceny autora dotyczące osobowości i wydarzeń.... Osoby zainteresowane rewolucjami z 1948 r., ewolucją europejskich stosunków kościelno-państwowych i dyplomacji papieskiej oraz wewnętrznymi i międzynarodowymi troskami Wielkiej Brytanii w połowie wieku skorzystają z jej spostrzeżeń i analiz." - Paul A. Townend, American Historical Review.