Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Many and the One: Creation as Participation in Augustine and Aquinas
To, w jaki sposób Bóg odnosi się do świata, leży w centrum najbardziej intensywnych debat we współczesnej teologii i filozofii. Ruchy Nouvelle Th ologie, teologii procesu, radykalnej ortodoksji, nowoczesnej teologii trynitarnej i teologii postmodernistycznej (tj.
Jean-Luc Marion) starają się ponownie rozważyć relację Boga do świata jako korektę tego, co postrzegają jako problematyczne. Szczególne znaczenie ma niedawne odrodzenie teologii uczestnictwa, promowanej przez Radical Orthodoxy w Wielkiej Brytanii i Hansa Boersmę w Ameryce Północnej. W obliczu nadmiernego sekularyzmu i fragmentacji współczesnego świata zachodniego, Radykalna Ortodoksja i Boersma odwołują się do przednowoczesnej teologii uczestnictwa jako drogi naprzód.
Opierając się jednak w dużej mierze na platonizmie, ich teologia uczestnictwa, jak wskazali krytycy, ma tendencję do narażania na szwank wewnętrznej dobroci stworzenia. W tej książce Ge proponuje, że wyraźnie chrześcijańska teologia partycypacji zakotwiczona w creatio ex nihilo, rozwinięta przez Augustyna i wysunięta na pierwszy plan przez Akwinatę, zapewnia bardziej obiecujące rozwiązanie, które nie tylko zabezpiecza jedność rzeczy w Bogu, ale także dobro stworzonej wielości.
Ponieważ partycypacja w swoim pochodzeniu jest rozwiązaniem problemu Jednego i Wielu, Ge wykorzystuje ramy Jednego i Wielu Guntona w swojej dyskusji na temat teologii partycypacji Augustyna i Akwinaty. Przekształcając swoje koncepcje uczestnictwa w świetle doktryny stworzenia, Ge argumentuje, że myśliciele ci dogłębnie przekształcili metafizykę uczestnictwa, czyniąc ją bardziej odpowiednią do opisania wyjątkowej relacji między jednością Boga a stworzoną wielością.
Ta chrześcijańska metafizyka uczestnictwa jest nie tylko postępem w stosunku do radykalnej ortodoksji i Boersmy, ale także przewyższa konkurencyjne teorie rzeczywistości, takie jak pluralizm i redukcjonistyczny fizykalizm. Książka ujawni również implikacje dla współczesnych dialogów nauka-religia, których sedno dotyczy tego, w jaki sposób Bóg odnosi się do świata.