Wiek rozumu

Opinie czytelników

Recenzje „Wieku rozumu” Thomasa Paine'a zawierają żarliwą krytykę chrześcijaństwa i Biblii, przedstawiając Paine'a jako kluczową postać opowiadającą się za deizmem zamiast zorganizowanej religii. Czytelnicy doceniają logiczne rozumowanie i humorystyczny styl Paine'a, jednocześnie komentując potencjał książki do zakłócania głęboko zakorzenionych przekonań. Wielu z nich podkreśla znaczenie książki w dzisiejszych czasach, porównując ją do niezbędnej lektury dla każdego, kto kwestionuje tradycyjne narracje religijne.

⬤ Gruntowna i szczegółowa krytyka Biblii z logicznym uzasadnieniem.
⬤ Podważa konwencjonalne wierzenia chrześcijańskie i promuje niezależne myślenie.
⬤ Wciągający i przystępny styl pisania, często humorystyczny.
⬤ Polecana jako prowokująca do myślenia i wpływowa, szczególnie dla osób kwestionujących swoją wiarę.
⬤ Historyczne znaczenie związane z jednym z amerykańskich Ojców Założycieli.

⬤ Nieodpowiednie dla osób o silnej wierze lub niechętnych do kwestionowania swoich przekonań.
⬤ Niektórzy recenzenci zauważają lekką hipokryzję w podejściu Paine'a do nadprzyrodzonych wierzeń.
⬤ Styl pisania odzwierciedla kontekst historyczny i może wymagać dostosowania dla współczesnych czytelników.
⬤ Krytyka podejścia Paine'a do innych religii; niektórzy uważają, że jest on zbyt krytyczny, nie odnosząc się w pełni do ich złożoności.

(na podstawie 561 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Age of Reason

Zawartość książki:

The Age of Reason; Being an Investigation of True and Fabulous Theology autorstwa Thomasa Paine'a to deistyczny pamflet napisany przez XVIII-wiecznego brytyjskiego radykała i amerykańskiego rewolucjonistę Thomasa Paine'a, który krytykuje zinstytucjonalizowaną religię i kwestionuje zasadność Biblii. Opublikowany w trzech częściach w latach 1794, 1795 i 1807, był bestsellerem w Ameryce, gdzie spowodował krótkotrwałe odrodzenie deizmu.

Brytyjska publiczność, obawiająca się zwiększonego radykalizmu politycznego w wyniku rewolucji francuskiej, przyjęła ją jednak z większą wrogością. The Age of Reason przedstawia typowe argumenty deistyczne; na przykład podkreśla to, co Paine postrzega jako zepsucie Kościoła chrześcijańskiego i krytykuje jego wysiłki na rzecz zdobycia władzy politycznej.

Paine opowiada się za rozumem w miejsce objawienia, co prowadzi go do odrzucenia cudów i postrzegania Biblii jako zwykłego dzieła literackiego, a nie jako tekstu natchnionego przez Boga. Promuje religię naturalną i opowiada się za Bogiem-Stwórcą.