Wiek przestępczości seksualnej

Opinie czytelników

Książka Jane Caputi analizuje związek między kulturą patriarchalną a przemocą seksualną, argumentując, że kwestie te są głęboko zakorzenione w społeczeństwie, a nie są zwykłymi aberracjami. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej dogłębne historyczne i socjologiczne spostrzeżenia, inni krytykują jej wybiórcze badania i radykalne feministyczne stanowisko, uważając, że generalizuje mężczyzn jako ciemiężców, a kobiety jako wieczne ofiary.

⬤ Dogłębna analiza historyczna i psychologiczna
⬤ przekonująca argumentacja dotycząca powiązań między kulturą a przemocą seksualną
⬤ polecana dla osób zainteresowanych polityką seksualną i przemocą
⬤ niektórzy czytelnicy uważają ją za pouczającą i prowokującą do myślenia.

⬤ wybiórcze i czasami niedokładne badania
⬤ radykalny język może zrazić niektórych czytelników
⬤ krytyka nadmiernego upraszczania złożonych kwestii poprzez obwinianie wszystkich mężczyzn za przemoc i przedstawianie wszystkich kobiet jako ofiar
⬤ błędne przedstawienie faktów dotyczących seryjnych morderczyń
⬤ niektórzy uważają argumentację za zbyt ekstremalną.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Age of Sex Crime

Zawartość książki:

Podobnie jak wielu pisarzy, Aleksander Puszkin często tworzył wiele wersji tego samego dzieła, pozostawiając czytelnikom pytanie, którą z nich zamierzał uznać za ostateczną i autorytatywną - co dodatkowo komplikuje jego napięte relacje z represyjnym reżimem cara Mikołaja I. Naświetlając procesy twórcze i realia historyczne, które ukształtowały pisarstwo Puszkina, ta bogato opatrzona przypisami seria reprodukuje każdy utwór dokładnie tak, jak pojawił się w ostatecznym rosyjskojęzycznym wydaniu opublikowanym za życia Puszkina, dając w rezultacie przystojny "artefaktowy" charakter oryginalnego tekstu Puszkina.

W tomach redagowanych przez wybitnych badaczy Puszkina z Rosji i spoza niej, seria oferuje szczegółową analizę tekstologiczną, która dąży do równowagi między historią koncepcji utworu a jego publikacją. Oparty na wydaniu z 1835 roku opublikowanym przez A. F.

Smirdina, Borys Godunow jest drugim tomem serii. Jedyna pełnometrażowa sztuka Puszkina została zainspirowana intrygami politycznymi, zawirowaniami społecznymi i wielowymiarowymi osobowościami rosyjskiego Czasu Niepokojów (1598-1613).

Ukończona zaledwie kilka miesięcy przed stłumioną rewoltą dekabrystów, sztuka przedstawia słabowitego cara, jego zdolnego i ambitnego szwagra, prawowitego spadkobiercę, który zmarł w tajemniczych okolicznościach, oraz pretendenta, który pojawił się wiele lat później, by rościć sobie prawo do tożsamości zmarłego młodzieńca. Niejednoznaczny i kontrowersyjny Borys Godunow dostarcza bogatego materiału do rozważań na temat Puszkina i jego spuścizny artystycznej.